tag:blogger.com,1999:blog-233100292024-03-13T07:59:02.438-07:00dressesandcookiesAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.comBlogger741125tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-48181673038355429082015-02-26T23:27:00.000-08:002015-02-26T23:27:24.333-08:00untitled I <!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="371">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Δεν φεύγεις ποτέ, έτσι? Πάλι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ήσουν εδώ και με κυνηγούσες κάτω από τα λευκά
σεντόνια-ένας ζεστός, καλοκαιρινός Φλεβάρης. Το τοπίο άλλαζε με μια κίνηση της παλάμης
σου σα να σβήνεις μαυροπίνακα. Ήσουν στα μαύρα και με περίμενες κάτω από <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μπαλκόνι ,τα ξύλινα πατώματα είχαν ακίδες και έμπαιναν
στα πόδια μου και δεν έφευγαν, και αυτό το έκανες εσύ.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Κάθε μέρα παίζαμε σε ένα στοιχειωμένο σπίτι με δυο
παιδιά που περπατούσαν στα τέσσερα και γάβγιζαν σαν σκυλιά στις πόρτες. Η
πισίνα λειτουργούσε, δίπλα στον Σαρωνικό, ένα συντριβάνι ίδιο με της Φοντάνα
ντι Τρέβι με επιγραφή. Βουτούσα στο ένα έβγαινα στο άλλο και με κοιτούσες-δεν
έμπαινες στο νερό, το βαθύ μέρος ήταν βαθύ πολύ. Τα μυστικά του κήπου έλεγες,
ήταν μια ωραία ταινία, σα να έλεγες, χτύπα το κεφάλι σου στο ρηχό μέρος κι εγώ
θα γελάω γιατί δεν θα πεθαίνεις. Υπήρχαν και άλλοι και δεν μας μιλούσαν,
κρύβονταν στο σπίτι, έβγαιναν για να ψωνίσουν από το μανάβικο, κρέας που έτρεχε
αίμα και λαχανικά ξεριζωμένα, μαγείρευαν? Δεν ξέρω αν μαγείρευαν, με έστελνες
στο μανάβικο, αγόραζα κίτρινες και κόκκινες πιπεριές και φρέσκο βασιλικό. Φώναζες
τα δυο παιδιά Απόλλωνα και Άρτεμη, τα δίδυμα που γεννήθηκαν στη Δήλο κάτω από
τη μεγάλη, ανελέητη ζέστη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Το έσκαγα και κολυμπούσα στη θάλασσα. Το ήξερες. Περίμενες
να το σκάσω ,ήξερες πως δεν θα το έκανα<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>και πάλι το περίμενες. Η άμμος ήταν ξανθιά. Κρατιόμουν από αρμυρίκια για
να μην πέσω, τρώγαμε τίποτα? Δεν τρώγαμε. Τα βράδια πηγαίναμε σε ένα μπαρ
ξύλινο, παράγγελνες για μένα </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Dubbonet</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">
</span><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">και
έπινες από το δικό μου. Κανένας δεν μας πλησίαζε, γυρνούσαμε στο σπίτι, με άφηνες
να κοιμηθώ και μετά έφευγες, χανόσουν σε διαδρόμους. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Έγραφα κάρτες σε παλιές μου συμμαθήτριες. Τις ταχυδρομούσα
κι ας ήξερα πως δεν θα φτάσουν, πάλι στο μπακάλικο, μανιτάρια σαν πνευμόνια,
φρούτα μεγάλα σαν γροθιές. Πρέπει να φύγω έλεγα,και γυρνούσα με το καλάθι και
μια βιδωμένη γνάθο .Από κάτω ο Σαρωνικός με κορόιδευε. Κολύμπα σαν ψάρι έλεγε.
Οι άλλοι έφευγαν μπροστά, εγώ κολυμπούσα στο συντριβάνι. Φώναζα το μικρό σου
όνομα. Έκανες πως δεν ήσουν εσύ. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Είχα άβαφα χείλη και αλατισμένα μαλλιά, το μαύρο μου
φόρεμα από τα φιλανθρωπικά και πέλματα με ακίδες. Τα μαλλιά μου κόνταιναν αντί
να μεγαλώσουν. Πλενόμουν με μια πήλινη κανάτα. Λες και ήμασταν σε χρόνους
αρχαίους, αγάλματα που ζωντάνεψαν, φιγούρες με ψηφιδωτά που έκαναν ένα βήμα μπροστά,
που ξεκόλλησαν από τους τοίχους και άφησαν μόνο βότσαλα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Το τελευταίο βράδυ, πάλι ντυμένος στα μάυρα,
κοιμήθηκες στο κρεβάτι μου, δίπλα μου.Το πρωί άφησες ένα σημείωμα να φύγουμε
μαζί.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Στο</span><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">μπακάλικο</span><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">έκλεψα</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"> 3 </span><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">κραγιόν</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">,Sabrina, Fire down below, Rain. </span><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Τρία</span><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">ρουζ</span><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"> <span lang="EN-US">Amour, Exhibit A, Albatross. </span></span><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Τα
έβαλα στην τσέπη. Δεν σε ακολούθησα. Τάισα τα παιδιά στην πύλη. Μου έγλειψαν τα
χέρια.</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-55900917125533874842014-10-26T10:05:00.000-07:002014-10-26T10:05:09.041-07:00Γράμμα χωρίς αποστολέα και παραλήπτη <span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Περνάνε οι δρόμοι σαν τις νύχτες που έχω πονοκέφαλο, κέντρο Αθήνας με χρωματιστες πινακίδες και αδεσποτες γάτες στο διάβα μου κι εγω δεν ξέρω αν θέλω να τις χαιδεψω ή να τις κλωτσησω-κράτα με μη με παρασύρει ο κοσμος,κράτα με να μην τον παρασύρω εγω.εστρωσα ενα κόκκινο σεντόνι για να κρύβει το αίμα που βγαίνει κρύβεται οπως η ντροπη και λέω ασε με να σε κοιτάζω, ασε με να σε κοιτάζω μονο και μετα να φύγω δεν χρειάζεται να λέμε πολλα εξάλλου κουράζεται το στόμα και ξεραινεται και λέξεις δεν μπορει να προφερει.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Για αυτο φοραω κραγιόν μπεζ για να θυμίζει το στόμα των νεκρών αχρωμο και ξερό για αυτο φοραω τα παπούτσια που με πονάνε </span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Τα φώτα σαν πληγωμένα πουλιά στην εθνική οδό και το παλτο σου είκοσι χρόνια στη ντουλάπα αφορετο </span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Είπες θα μου μιλήσεις δεν μιλησες είπες θα με φροντίσεις δεν με φροντισες </span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Με αφησες εδω στη λεωφόρο να σε περιμένω να έρθεις να με πάρεις κι εγω εκει </span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Να σου αγοράζω καραμέλες με κανέλα που σ αρεσανε να μύριζω όμορφα Ουφ. Έρθεις και να σε φίλησω με τα σάπια μου δόντια </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-54837447068750310482014-05-28T23:01:00.000-07:002014-05-28T23:01:16.561-07:00hats off<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">χτες αγόρασα ένα πράσινο καπέλο, το χρώμα της ζήλειας. Η μαμά μου έλεγε πως είναι το χρώμα της ελπίδας και όταν τη ρώταγα χρώμα διάλεγε το πράσινο. Η μαμά μου δεν ήξερε τι σημαίνει ζήλεια-μερικοί άνθρωποι πάντα διαλέγουν τη χαρά.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Τα καπέλα προστατεύουν απ' τον ήλιο και καλύπτουν, το ήξερες πως η Γκάρμπο ξεκίνησε ως πωλήτρια σε κατάστημα καπέλων στη Στοκχόλμη?Παλιά υπήρχαν και θήκες, καπελιέρες, τώρα χάθηκαν και αυτές και τα κρεμάμε στο άγκιστρο στο δωμάτιο και μας μιλάνε σαν στρογγυλά στόματα.Παίρνουν ζωή μόνο όταν τα φοράμε?</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Αγόρασα ένα πράσινο καπέλο, φτηνό και ευτελές σε αξία, για να καλύπτω το κεφάλι μου από τον ήλιο και το βλέμμα ενός ανελέητου θεού. Θα κρύβει τις ρίζες των μαλλιών μου όταν ξεπροβάλλουν με αναίδεια, θα ρίχνω την άκρη στο μέτωπό μου όταν δε θέλω να με βλέπουν-για ένα καθαρό μέτωπο ζούμε, για ένα φιλότιμο όπως έλεγε και ο Ιωάννου.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Όλοι οι άνθρωποι αγαπούν τα καλοκαίρια και εγώ αισθάνομαι ευάλωτη σαν νεογέννητο βρέφος. Ο ήλιος είναι υπέρλαμπρος και εμείς δίπλα του χλωμαίνουμε σε λάμψη, είναι απαιτητικός και ματαιόδοξος, κάποιοι θα μείνουν στη σκια με καπέλα και μακριά μανίκια, λένε πως έχουν ευαίσθητο δέρμα και πονάει τα μάτια τους αλλά μάλλον κρύβουν την αλήθεια που θέλει να ξεπροβάλλει.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Πράσινο, το χρώμα της ελπίδας και του φθόνου,παράξενο που συμβαδίζουν χέρι χέρι. </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-84886160469457831452014-04-09T10:25:00.002-07:002014-04-09T10:25:37.107-07:00the skin we live in<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">εκχύλισμα σαλιγκαριών για δέρμα χωρίς σημάδια</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">τίποτα για τα σημάδια της ψυχής </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">στα φαρμακεία προσφέρουν ελιξήρια νεότητας και πανάκειες</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ακόμα για τα φάρμακα που γλυκαίνουν θες κόκκινες γραμμές αυτό δεν άλλαξε</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">τι έβαλαν τόσες γυναίκες τόσα χρόνια</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">υδράργυρο και κιμωλία ίζημα από τη γη βατόμουρα πατζάρια</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">χλώριο και οξυγόνο οξέα που πάνε όλο και πιο βαθιά μέχρι να πιάσουν κόκκαλο</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">εύφλεκτο οινόπνευμα</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">σαν να τιμωρούν το δέρμα τους να τιμωρούν έναν καμβά που δείχνει λάθη</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">φυσικά κανένας δεν θέλει να θυμάται τα λάθη του παρελθόντος</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">τα πρόσωπα συγχωρούν ή δεν συγχωρούν αλλά θυμούνται</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">λευκά, σκουρόχρωμα, με κηλίδες ή χωρίς</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">οι ενοχές μας απλώνονται αργά τις ώρες που δεν έχουμε ιδέα</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ησύχασε δεν πονάει όσο νόμιζες</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">άσε το χέρι σου </span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"> </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-47097185161123621052014-04-01T10:32:00.000-07:002014-04-01T10:32:16.709-07:00γράμμα στον οδυσσέα α.<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">μια γυναίκα στο δρόμο φοράει ροζ πουά γόβες</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">που βρήκε πουά γόβες αναρωτιέμαι</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">πάνω στη Σόλωνος που τα πεζοδρόμιο είναι τόσο στενό</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ροζ παλ σαν ρώγες έφηβης κοπέλας, λευκές βούλες όπως πάνω σε μανιτάρια</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">οι γάμπες της είναι ολόισιες και χωρίς σημάδια </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">άραγε κρυώνει χωρίς καλσόν</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">στο περίπτερο πληρώνω ένα μπουκάλι νερό με κέρματα των 5 λεπτών</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ο περιπτεράς βλέπει τηλεόραση και μπροστά του είναι παραταγμένα τα ματ</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">δεν δείχνει να τον νοιάζει και πολύ</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">προτιμά να μετράει τάλιρα </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">είναι ένα τόσο ωραίο απόγευμα</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ήθελα τσάι σπιτικό κρύο με λεμόνι αλλά κανένας πια δεν το φτιάχνει</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ο ουρανός είναι ένα ροδάκινο που περιμένει να φαγωθεί</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">είναι άνοιξη </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">(θέλει δουλειά πολλή)</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">από μέσα μου τραγουδάω το la boheme</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">έχω δυό πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες είμαι τραγούδι</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">δεν είμαι τραγούδι όταν με κοιτάς</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">γίνομαι άνθρωπος με τρεμάμενα γόνατα που δεν ισορροπούν σε γόβες</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">οι σταθμοί είναι κλειστοί που να πάω</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">(άνοιξε, άνοιξε γιατί δεν αντέχω)</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">έχει γυρίσει ο ήλιος έχει γυρίσει από καιρό</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ψάχνω το άλογο του Ριχάρδου του Τρίτου το αιματοβαμμένο στέμμα</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ψάχνω το τρίτο στεφάνι του Ταχτσή το όπλο του Κώστα Καρυωτάκη</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">είναι βαθιά χωμένα κάτω στα πεζοδρόμια και πάνω τους κάνουν κλακ κλακ οι γόβες</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">(Θεέ μου πρωτομάστορα)</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">κι στα βουνά να με έχτιζες δεν θα σταματούσα να τραγουδάω </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">και κάτω από τις κοίτες των ποταμών </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">σου έγραφα από πίστη μου απαντούσες με γρίφους</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">κλείσε με στη θάλασσα εγώ θα βγω στη Λέσβο σαν το κεφάλι του Ορφέα</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">που ημέρωνε τα άγρια θηρία</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">(το σώμα του Μαγιού) </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-51723794711140642232014-03-31T10:14:00.000-07:002014-03-31T10:14:19.494-07:00γύρη<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Οι μέρες οι ηλιόλουστες είναι οι δυσκολότερες, όταν αλλάζει η ώρα-δεν τις αντέχεις. Αντέχεις πιο εύκολα το κρύο και τη βροχή και τα μεγάλα σκοτεινά απογεύματα, λες θα έρθει η άνοιξη και όλα θα είναι πάλι ωραία, θα βγουν τα κορίτσια περίπατο και θα χαμογελάσουν τα λουλούδια, θα έρθουν καλύτερες μέρες για μένα και για όλους</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">μα όταν έρχονται καταλαβαίνεις πως μεγαλύτερο ψέμα από αυτό δεν υπάρχει, οι ηλιόλουστες μέρες είναι εδώ και είναι το ίδιο σκληρές, το κρύβουν σε ένα μελιστάλαχτο ζεστό προσωπείο και πρέπει να ψάχνεις ξανά να βρεις παγίδες.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">την άνοιξη αρχίζει ξανά η πανοπλία σου, γυαλιά ηλίου για να μην φαίνεται το βλέμμα, οι πρώτες ανησυχίες για τον ήλιο και την ακτινοβολία, ανησυχείς αν το καλοκαίρι θα είσαι όμορφη και ψάχνεις να βρεις ελαττώματα κι όταν πέφτει η νύχτα η ανησυχία μεγαλώνει</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">λες θέλω να γίνω γύρη </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">να αφήνω απαλή κίτρινη σκόνη στα μπαλκόνια να είμαι λεπτή και αόρατη σαν ιστός αράχνης, να γονιμοποιώ τα λουλούδια που ξεπροβάλλουν από τις φυλλωσιές</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">και να προκαλώ αλλεργίες, δάκρυα και μπουκωμένη αναπνοή χωρίς να με βλέπουν να τους περιβάλλω</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">να με φυσάει απαλά το αεράκι από τη μια άκρη της γης στην άλλη με στάσεις μόνο σε κάγκελα και παντζούρια ο ζεστός αέρας </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">άσε με να γίνω γύρη να χαιδεύω τα δέντρα να χαιδεύω τα πρόσωπα</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">θα φύγω όταν ο ήλιος γίνει λαμπρότερος και το φως δυσβάσταχτο</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">την άνοιξη είμαστε πιο εύθραυστοι και βάζουμε πανοπλίες για να μην βλέπουν τα μάτια μας,γιατί κατά βάθος κλαίμε </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-34076182047515821802014-03-23T11:10:00.001-07:002014-03-23T11:10:40.376-07:00η βία των προαστείων<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">σαν καρτ ποστάλ μοιάζουν οι ηλικιωμένοι στα προάστεια λουσμένοι από το φως ενός πορτατίφ ή μιας οθόνης με ανοιχτές ή μισάνοιχτες κουρτίνες</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Σάββατο βράδυ και μόνο τα φώτα του δρόμου και των αυτοκινήτων να μου λένε έλα μαζί μου, στον κήπο του διπλανού σπιτιού ένας γέρος μόνος του πάνω σε μια πλαστική καρέκλα να αφουγκράζεται τη σιωπή </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">αυτά τα άδεια Σάββατα της ζωής μας με ένα βιβλίο στα γόνατα που δεν διαβάζουμε</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ήχοι από το διπλανό διαμέρισμα ένα κουδούνι χτυπάει </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">σβηστά τα φώτα στην κουζίνα μας ένα τηλέφωνο που χτυπάει και δεν το σηκώνουμε, διαφημιστικά έντυπα που ξεχάσαμε να ρίξουμε στον κάδο</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">η μάνα μου στον καναπέ να καθαρίζει πορτοκάλια με την ασπρόμαυρη ζακέτα της</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">"πονάς?¨ "ναι"</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">(κι εγώ πονάω μαζί σου)</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">τα παιδιά που μαζεύονται κι ο ήλιος που πέφτει, πάλι δεν έχει τίποτα στην τηλεόραση</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">κάποτε μου υποσχέθηκες πως θα με μάθεις να πλέκω τώρα τα χέρια σου δεν πάνε</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">έχουν στραβώσει σαν γέρικα δέντρα</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">θέλω να σου πω έλα να αλλάξουμε χέρια να κοπώ εγώ με το μαχαίρι που ρίχνεις τις πορτοκαλόφλουδες στο πιάτο, έλα να σου γράψω πάλι σημειώματα και να τα αφήσω στο πορτοφόλι σου </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ελα να παίξουμε ένα παιχνίδι να γίνουν τα μαλλιά σου μαύρα όπως πριν να σβήσουν οι κηλίδες στα χέρια σου</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">κάποτε στην θέση σου η μάνα σου φοβόταν το σκοτάδι και τον ήχο του τηλεφώνου</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">έλα να ανταλλάξουμε ιστορίες και να γίνουν τα χέρια σου λευκά</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">μα πονάς και δεν μπορείς να θυμηθείς και εγώ κλείνω την πόρτα και δεν ξέρω τι να σου πω</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"> </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-22386619124642966382013-12-05T10:16:00.000-08:002013-12-05T10:16:06.960-08:00σάββα αγίου<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">και εκείνος στο δρόμο για το σπίτι ήθελε να γυρίσει πίσω σε εκείνη, έχεις δίκιο να θυμώνεις, μόνο τώρα σου είπα πως ομόρφυνες, εδώ και πέντε χρόνια σε βλέπω και έρχομαι στο σπίτι σου και κοιμόμαστε μαζί. Και δεν είμαι ερωτευμένος μαζί σου αλλά το σώμα σου είναι το μόνο που έχω. Ούτε το σπίτι μου ούτε η δουλειά μου, το σώμα σου, ούτε τα λίγα χρήματα που έχω σε οικονομίες,το σώμα σου και το πρόσωπό σου.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Το λίγο πεσμένο στήθος σου σφιγμένο μέσα στα απλά λευκά σουτιέν σου.Η τούφα που πέφτει στο μέτωπό σου και το ένα σου μάτι που είναι λίγο πιο μικρό το ένα από το άλλο και σπιθηρίζουν όταν θυμώνεις μαζί μου γιατί αργώ και είσαι κουρασμένη αλλά μετά με συγχωρείς και με αγκαλιάζεις πάλι. Και το κρεβάτι σου με την καράφα του νερού στο κομοδίνο με το πετσετάκι το κοφτό πάνω. Και δίπλα αυτός ο τόμος με τα ποιήματα του Ρίτσου, που τα βράδια που εγώ δεν είμαι εκεί διαβάζεις πριν κοιμηθείς.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Αυτό έχω μόνο στον κόσμο, σκεφτόταν μέσα στο αυτοκίνητο, ακούγοντας τις τελευταίες ειδήσεις της ημέρας, στον δρόμο για το σπίτι, η μόνη μου κληρονομιά ένα σώμα γυναικείο, ούτε καν στην ακμή του, στα νιάτα του, ένα σώμα φθαρμένο σαν κι εμένα και τη συνείδησή μου. Είναι αυτό έρωτας? Δεν ξέρω και μια ζωή θα αναρωτιέμαι, και είναι νύχτα με κρύο και το λιγότερο που μπορούσα να κάνω ήταν να ξαπλώσω δίπλα της, να τη ζεστάνω,να της πω δεν είναι και πολύ, αλλά έχουμε ο ένας το σώμα του άλλου, αποκούμπι και βάσανο μαζί. Και δεν σου έχω κάνει ποτέ καν ένα δώρο, ούτε ένα μπουκάλι ουίσκυ καθώς έρχομαι, είμαι κάθαρμα, ασυγχώρητος, και έφτασα σχεδόν πενήντα και δεν έχω ιδέα τι μου γίνεται, το μόνο σταθερό μου βάσανο να αγαπώ είσαι εσύ. </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-48105164788548588602013-12-04T11:20:00.000-08:002013-12-04T11:20:24.378-08:00καθημερινές σκηνές<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">αυτή ακριβώς τη στιγμή ένα παράνομο ζευγάρι κάνει έρωτα σε άπλυτα σεντόνια, κρυώνει αλλά δεν περνάει από το μυαλό τους να σκεπάσουν τα γυμνά κορμιά τους, τα σώματά τους από την ηλικία έχουν κάπως χαλαρώσει, το στήθος της γυναίκας δεν είναι πια τόσο στητό,ο άνδρας έχει γκρίζες τρίχες στο στέρνο, παίζει στο ραδιόφωνο ένας σταθμός ειδήσεις και διαφημίσεις για τα Χριστούγεννα, ένα γεμάτο τασάκι στο κομοδίνο και δυο ποτήρια ουίσκυ σκέτο. εκείνη είναι νεότερη, κρατιέται σφιχτά πάνω του για να τον νιώσει πιο πολύ,τι μοναξιά να είσαι πιο μόνη όταν ο άλλος είναι μέσα σου, ακουμπάει τον ώμο του με τα δάχτυλά της, στον τοίχο σχηματίζονται σκιες, είναι βράδυ, οι ειδήσεις αρχίζουν ή έχουν τελειώσει για να δώσουν τη θέση τους σε διαφημίσεις, εκείνος από πάνω της είναι λίγο κουρασμένος, σκέφτεται το δρόμο για το σπίτι και το αποψινό κρύο, πως θα θελε να κοιμάται μαζί της τα βράδια μα δεν μπορεί, οι συνθήκες της ζωής, σταματάει για λίγο, τη ρωτάει αν κουράστηκε, εκείνη λέει,πως σου πέρασε από το μυαλό, συνέχισε.Εκείνος συνεχίζει με λιγότερη όρεξη, εκείνη γλιστράει, να το αφήσουμε καλύτερα,είμαστε και οι δυο κουρασμένη, ας προσπαθήσουμε αργότερα, δεν υπάρχει αργότερα λέει εκείνος, πρέπει να φύγω.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Εκείνη γυρνάει στο πλάι, εκείνος εκνευρίζεται, κοίτα τώρα την πουτάνα που μου κάνει γυμνάσια, μπαίνει μέσα της ξανά στη στάση αυτή λίγο με το ζόρι, εκείνη τον αφήνει, εκείνος ερεθίζεται από την αδιαφορία της περισσότερο,τη σφίγγει λίγο περισσότερο από όσο πρέπει, εκείνη συνεχίζει να μην έχει όρεξη αλλά κάπως λυπάται και της αρέσει που τον λυπάται, νιώθει καλύτερα από το να τη λυπάται αυτός, εκείνος τελειώνει πολύ έντονα, βγαίνει από μέσα της και γυρνάει πλευρό να ηρεμήσει, πίνει λίγο ακόμα, κρυώνεις του λέει εκείνη, όχι είμαι εντάξει, σκεπάσου εσύ, έχεις ανατριχιάσει. Εκείνη πηγαίνει στο μπάνιο και κάνει ντους, φοράει μια καρώ ρόμπα μπλε, πίνει και εκείνη μια γουλιά δίπλα του, την κοιτάει εκείνος και της λέει ομόρφυνες, τόσα χρόνια γνωριζόμαστε και ποτέ δεν σου είπα πως ομόρφυνες, πόσα χρόνια είναι, πέντε ή κάτι τέτοιο, τη σφίγγει στην αγκαλιά του, μυρίζουν τα μαλλιά της όμορφα, φρέζια, της σφίγγει το χέρι, ίσως να πηγαίναμε στον κινηματογράφο το σαββατοκύριακο, το ξέρει πως δεν μπορούν και οι δυο, σηκώνεται κι εκείνος για να κάνει ντους, εκείνη πίνει λίγο ακόμα για να ζεσταθεί, βγάζει τη ρόμπα και φοράει το νυχτικό της,γκρίζο με ένα φιόγκο στο μπούστο, εκείνος βγαίνει, θα ξαπλώσω για να κοιμηθώ είμαι πολύ κουρασμένη, βγες μόνος σου αυτή τη φορά, εντάξει της λέει εκείνος, ντύνεται γρήγορα,τη φιλάει στο μάγουλο και φοράει ήδη το σακάκι του, εκείνη σκεπάζεται μέχρι το κεφάλι, κλείνει τη λάμπα και μετά την ξανανοίγει, ξέχασε να βουρτσίσει τα δόντια της, βουρτσίζοντας τα λέει ναι ομόρφυνα, κλείνει το ραδιόφωνο, αύριο τα ποτήρια με το ουίσκυ, απόψε κάνει πολύ κρύο για να σηκωθεί ξανά,αγκαλιάζει το μαξιλάρι, θα τον ξαναδεί σύντομα,ίσως μεθαύριο, ίσως.</span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-39509552477266718242013-12-03T08:32:00.002-08:002013-12-03T08:32:32.465-08:00σαν το ματωμένο γαμο<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια χώρα που οι άνθρωποι ήταν ζαλισμένοι από γεγονότα. Κάποτε κατανάλωναν και έτσι περνούσε ο καιρός τους, προσπαθώντας να ζηλέψουν οι γείτονες, οι συγγενείς, οι γνωστοί, και να ξεχάσουν τις ταπεινές τους ρίζες που οι ίδιοι νόμιζαν ταπεινές,γιατί οι ρίζες ποτέ ταπεινές δεν είναι. Και όταν στη χώρα αυτή τέλειωσαν τα αγαθά άρχισαν να καταναλώνονται τα αισθήματα και ο φθόνος, γιατί όταν έχεις μάθεις να καταναλώνεις το κάνεις ασυναίσθητα. Και άρχισαν τα λόγια γιατί οι άνθρωποι είχαν ξεχάσει πως οι πράξεις μετράνε στη ζωή, φτάνει να δείχνεις και να φαίνεσαι πιο έξυπνος από τον άλλον, ακόμα και αν δεν είσαι στην πραγματικότητα, και να γίνονται χαιρέκακοι, όλο και περσσότερο χαιρέκακοι, παρόλο που το αρνιούνταν και έγραφαν στους τοίχους "αγάπη ρε ******" δεν ήξεραν να αγαπήσουν καν τον τοίχο. Και κρατούσαν το κεφάλι με τα χέρια και δεν είχαν τι να πουν γιατί κάποτε ανακύκλωναν κουτσομπολιά αφού κανένας δεν τους έμαθε να συζητάνε ή να μένουν μόνοι, γράφουν σε τοίχους εικονικούς και διαβάζουν ασυνάρτητες προτάσεις από διάφορα status ανθρώπων που βρίσκονται για φαγητό και το φωτογραφίζουν, γιατί κανένας άλλος πληβείος δεν έχει την τύχη να πάει σε εστιατόρια και να ζηλέψει, όπως ζήλευε παλιά η γειτονιά ζηλεύει τώρα η γειτονιά η εικονική. Και ξέχασαν να βλέπουν τηλεόραση που τους έτρεφε σαν μητρικό γάλα ή τους νανούριζε και δεν μιλούσε ο ένας με τον άλλον, ούτε καν στο τηλέφωνο. Αλλά όλοι μαγείρευαν γιατί ανακάλυψαν την κουζίνα και τις σπιτικές μυρωδιές, αλλά τι να τις κάνεις τις σπιτικές μυρωδιές αν δεν έχεις σπίτι και κανέναν να καλέσεις, αφού δεν έχεις να μιλάς και να αγαπάς? Μια φορά και έναν καιρό μια πόλη αργοπέθαινε και την άφηναν να αργοπεθαίνει από ασφυξία, ασφυξία αισθημάτων, θυμού και φόβου, ασφυξία απραξίας, ασφυξία μίσους, γιατί μη μου πεις πως όταν μισείς δεν σε κουράζει, και όταν μισείς ξεχνάς ακόμα και το πένθος ενός γονιού που έχασε το παιδί του, να μην σου τύχει να μην σου τύχει έλεγε η γιαγιά μου και κανένας δεν σεβάστηκε τη σιωπή μιας μητέρας αλλά έκαναν υποθέσεις και τσακώνονταν από ψεύτικη συγκίνηση, μα η μητέρα τώρα πια δεν έχει κόρη και μόνο εκείνη το ξέρει πως πονάει, και μόνη της θα θρηνήσει το βράδυ, ενώ οι υπόλοιποι θα αναλώνονται ξανά σε συζητήσεις για την τρόικα και τη χώρα που αργοπεθαίνει από ασφυξία γιατί την έπνιξαν οι ίδιοι.</span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-2524820198264978402013-11-24T10:32:00.001-08:002013-11-24T10:32:39.561-08:00κυριακάτικα λείψανα<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">φτιάχνω τσάι με λεμόνι χωρίς ζάχαρη, το φλυτζάνι μου ζεσταίνει τα χέρια τις μέρες σαν αυτές, τις βροχερές. Κυριακή και κανένας δεν μπήκε ή δεν βγήκε από την πολυκατοικία, δεν άκουσα τα ασανσέρ να ανοιγοκλείνουν, τις πόρτες, τα κλειδιά να μπαίνουν στην εσοχή.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Δεν βγήκα για τσιγάρα για περίπατο για φαγητό να κατεβάσω τα σκουπίδια, ξύπνησα το πρωί και νόμιζα πως ήταν ακόμα βράδυ, σηκώθηκα με κόπο, έβαλα τα πόδια στο χαλί, τα ξανανέβασα πάνω στο κρεβάτι διστακτικά, μα σηκώθηκα και ήπια καφέ χωρίς να κοιτάω έξω, το τσαλακωμένο μου νυχτικό παραπονέθηκε, δεν σε κρατάω αρκετά ζεστή? δεν ένιωθα κρύο ή υγρασία, μόνο τη ζεστασιά μιας βροχερής Κυριακής μέσα σε σπίτια και καναπέδες και κουβέρτες ,ούτε ένα κακό όνειρο για απόψε, κάποιοι περιμένουν τα Χριστούγεννα. Φόρεσα μια ζακέτα, άνοιξα το παράθυρο να βγει ο κλειστός αέρας μιας νύχτας. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Μέχρι το τέλος της ημέρας δεν είδα ούτε έναν άνθρωπο στο δρόμο, έστρωσα το τραπέζι μου και χαμογέλασα, οι μέρες με βροχή είναι χαρούμενες μέρες, μέρες που δροσίζουν τη γη και μας αναγκάζουν να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη, για αυτό σε πολλούς δεν αρέσουν. </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-60189222600781818232013-11-18T10:47:00.000-08:002013-11-18T10:47:18.237-08:00νοέμβρης<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">δεν έχω να πω πολλές ωραίες ιστορίες από το παρελθόν μου</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">δεν πήγα διακοπές με φίλους δεν ξενύχτησα πολύ</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">στον ύπνο μου κρατούσα τα μωρά σας στην αγκαλιά μου και τους τραγουδούσα</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ίσως να μην είμαι πολύ έξυπνη για σοβαρές συζητήσεις και αντιπαραθέσεις</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">σου έγραψα μια φορά δεν απάντησες</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">δεύτερη είπα να μην απελπιστώ, είπα έτσι είναι η ζωή (πως να την αλλάξεις με μολύβι και χαρτί)</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">τρίτη είπα να ανησυχήσω αλλά καθησυχάστηκα , τράβηξα ένα λαγό από το καπέλο</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">έπλυνα το πρόσωπό μου για κάθε ενδεχόμενο</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">να είμαι καθαρή όταν έρθεις να μη με δεις να κλαίω</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">μετά είπα μα δεν κλαίω για σένα ούτε επειδή δεν έρχεσαι εσύ, πολύ αξία σου έδωσα</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">είπα θα τη βγάλουμε και απόψε πλάθοντας ιστορίες σαν ζυμάρι</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">μετά βγήκα στο δρόμο είχε πια νυχτώσει</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">είχα ξεχάσει το σακάκι μου γύρισα πίσω</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">έβαλα τα κλειδιά μου το πορτοφόλι μου είπα να εξαφανιστώ</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">έμεινα τελικά γιατί τα φώτα στα διόδια με ηρέμησαν </span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">δεν έβαλα να πιω κάτι δεν πήρα κανένα τηλέφωνο</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">είπα χωρίς δεκανίκια και σπασμωδικές κινήσεις</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">είπα είσαι μια απελπισία άσε μας</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">καλύτερα να κινείσαι με δεκανίκια είναι πιο εύκολο από το να γλιστράς </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">αλλά ήταν πια αργά </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">για δάκρυα ή για χαμόγελα ήταν πια αργά</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">για σπαραγμούς ήταν αργά </span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">κι όμως είπα κι απόψε θα νανουρίσω τα μωρά σας</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">πιο πολύ αυτά που ρίξατε για να συνεχισετε μια ζωή</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">εκείνα που δεν την έβγαλαν ως προτεραιότητα</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">εκείνα που δεν έχουν καν τάφο όπως τα όνειρα </span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">απόψε φοβάμαι να σε σκεφτώ</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">όταν παλεύεις με το θηρίο απλά δίνεις στο θηρίο αξία</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">θα ξυπνήσω το πρωί όλα θα είναι εντάξει</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">θα φτιάξω καφέ και μια ζεστή ατμόσφαιρα</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">θα σε διαλύσω σαν τους κόκκους του όπως το λιώνει το νερό από το βραστήρα</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">θα έρθει ο χειμώνας και μετά οι άνοιξη</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">θα ανθίζουν οι πασχαλιές κάτω από τη νεκρή γη</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">θα τραγουδάω την πόρτα ανοίγω το βράδυ</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">είναι Νοέμβρης ανοίγω επιτέλους το παράθυρο</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">σαν κακό αστείο πέρασες και απόψε και έφυγες </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-31483148068176340502013-11-10T04:12:00.000-08:002013-11-10T04:12:12.116-08:00will you still...<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">πήγα σε εκθέσεις που ήθελαν να μου πουλήσουν από φιλία μέχρι μάλλινα κασκώλ, ήπια κοκτέιλ και χαμένα όνειρα και άγχη ντυμένα με βίντατζ σακάκια και ήρεμη, συγκαλυμμένη απελπισία,πήρα το μετρό και ταξί και βγήκα στο δρόμο με ένα ζευγάρι πέδιλα και στενοχωρήθηκα που άφησα την θαλπωρή ή όχι και τόσο θαλπωρή του διαμερίσματός μου ή του παιδικού μου δωματίου. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">έκανα κουβέντες χωρίς νόημα σε τουαλέτες θεάτρων σε κακές παραστάσεις με υπερτιμημένο καφέ και επαρχιακή μούχλα στα καλοχτενισμένα κεφάλια, κέρασα καφέδες και έναν ώμο περιφερόμενο για να κλάψουν, πήγα σε πάρτυ με βαρετές συζητήσεις και ακόμα βαρετότερους ανθρώπους και μίλησα περισπούδαστα για σκηνοθέτες που δεν έχω δει</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">είπα να τα πούμε και μου είπαν θα σε πάρω τηλέφωνο και είπα ναι και εννοούσα ίσως</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">φόρεσα ένα χαμόγελο και μια σφαίρα και γύρισα σπίτι με αγνώστους και είπα δεν ήταν τελικά και τόσο κακη ιδέα και άκουσα πως είμαι στρίγγλα και δυσπρόσιτη έφτιαξα τσάι και συμπάθεια και είπα τι ωραίο σπίτι, τι ωραία ζωή </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ενώ μάκραιναν τα νύχια μου κάτω από τις παλάμες ήπια και ζαλίστηκα και έφυγα με βιαστικές δικαιολογίες κατούρησα σε μπάνια που μύριζαν cif και ψεύτικα λουλούδια και αρωματικό χώρου βανίλια</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">κάπνισα σε μπαλκόνια αντικαπνιστών φανατικών που δεν νοιάστηκαν πολύ για τα ευαίσθητα πνευμόνια μου και είπα ωραία θέα έχετε και μου το είπαν και εμένα</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">τις νύχτες τραγουδούσα στον εαυτό μου will you still love me tomorrow</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">μετά τα τηλέφωνα λιγόστεψαν και τα χαμόγελα το ίδιο</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">έβαζα άρωμα στο μαξιλάρι σου και σε φώναζα σύντροφο στα αστεία, περίμενα το τηλέφωνό σου για να πάμε για έναν καφέ κάπου σε ένα παγκάκι και δεν ήρθε ποτέ</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">έστρωνα το καλό τραπεζομάντιλο για να είναι καθαρά όταν έρθεις επίσκεψη και είχα ζεστό γάλα με κανέλα και μοσχοκάρυδο, ξανατραγουδούσα το will you still love me tomorrow</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">δεν ήρθες, αλλά είναι ωραίο τραγούδι, όπως και να το κάνεις </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-59046836907220485992013-10-29T13:05:00.002-07:002013-10-29T13:05:47.217-07:00παλιά προγράμματα<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ας μείνουμε ένα βράδυ μόνοι ο ένας από μας να νοσταλγεί τον άλλον, να σκέφτομαι τι να σου πω όταν σε δω, να ξεχάσω πως είναι το σώμα σου στο κρεβάτι και να σε μυρίζω στα μαξιλάρια πάλι-να αναρωτηθώ αν γύρισες στο σπίτι με ασφάλεια.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">να ξεχάσεις κι εσύ τα τραγούδια που αγαπώ και να με ρωτήσεις αλήθεια σου αρέσει τόσο ο Κοέν, είσαι χαζούλα που ξεχνάς το νούμερο του τηλεφώνου σου, προτιμάς το ξύδι ή το λεμόνι, να σου ξανακάνω τις ίδιες ερωτήσεις, θέλεις γάλα ή λεμόνι στο τσάι σου και να μη θυμώνεις-και όταν πηγαίνουμε στον κινηματογράφο πάλι να ρωτάς άν θέλω διάδρομο ή μέσα.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Και θα ήθελα να πάμε πάλι μαζί στον κινηματογράφο,να κόψουμε εισητήρια και να σου πω σώπα, αρχίζει η ταινία, όταν σβήνουν τα φώτα σβήνει κ ο έξω κόσμος, στο είχα πει,πρόσεχε, είναι κολλητική η μαγεία, σαν μια γρίπη που όλο υποτροπιάζει,σαν το αίμα που βράζει όταν έχουμε πυρετό.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Να δώσουμε ραντεβού μπροστά στον κινηματογράφο, να με ξεχωρίσεις από το παλτό μου, τώρα που νυχτώνει νωρίς στο φουαγιέ ανάβουν τα φώτα, στην Αλεξάνδρας και στην Κηφισίας η Αθήνα επιπλέει, όταν αρχίσουν τα κρύα θα είμαστε δυο ορφανά που ψάχνουν καταφύγιο από το κρύο, κωμωδία ή το δράμα μιας πράξεως.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Και να γυρίσουμε στο σπίτι χωριστά, να μετανιώνω που δεν σου είπα να έρθεις μαζί, να μου πεις να ξαναπάμε σύντομα,έρχεται χειμώνας πάλι στο εκράν, κι όταν φοβάσαι θα σε νανουρίζω με παλιά προγράμματα και αποκόμματα εισητηρίων.</span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-43235016094363374622013-10-26T10:14:00.001-07:002013-10-26T10:14:16.444-07:00μέρες μαγισσών<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">και καθόταν σε ένα πιάνο με ένα μαύρο μάλλινο φουστάνι, τα χείλη της φουσκωμένα από τα δαγκωματα και τα φιλιά, σαν μαθήτρια Αρσακείου ή ωδείου, σαν να έδινε παράσταση στο σχολείο και κάτω την παρακαλουθούσαν,</span> <span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">και έκλαιγε για μας, ήταν μια νύχτα του Οκτώβρη, έπεφταν τα φύλλα και δεν έβγαιναν τα όνειρα.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ήθελε πραγματικά η Χιονάτη να φάει το μήλο? φυσικά και ήθελε,το μήλο ήταν εύγεστο, μυρωδάτο,εκεί είναι το δηλητήριο, στην ομορφιά του, στο κόκκινο χρώμα του,όλοι θέλουν να γευτούν την ομορφιά, να την κατασπαράξουν,ούτε η Χιονάτη ήταν τόσο αθώα,ήξερε πως το δηλητήριο είναι θελκτικό και κολλάει στα χείλη όπως τα φιλιά μετά από μια νύχτα έρωτα.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Πως μπορεί και κάτω από το μάλλινο φόρεμά της είχε και εκείνη είχε φρούτα για κέρασμα σε άγνωστα παλικάρια, πως έγραφε τραγούδια για να προσεγγίσει περαστικούς μέσα σε δάση. Και ήταν και κείνη,σου λέω,μάγισσα.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">και σε θυμάμαι και σένα που ήσουν μια μάγισσα και πίστευες σε εκείνες μα δεν τις φοβόσουν σαν τις άλλες στη γειτονιά. Και κάτω από τα φορέματά σου τα μάλλινα δεν έκρυβες δηλητήρια γιατί ήξερες καλύτερα,την ομορφιά τη χαρίζουμε απλόχερα στα μικρά κορίτσια για να μεγαλώσουν και να δίνουν χαρά, και πως ο κόσμος μας είναι μαγικός χωρίς φίλτρα και μαντζούνια,κι ας γεννήθηκες σε χρονιά γρουσούζικη με τη μητέρα σου να ψιθυρίζει στο αυτί σου πως οι γυναίκες πρέπει να έχουν ανοιχτές λεκάνες για να κάνουν παιδιά γερά που να μην τα παίρνει ο Χάρος. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Και ζεις μέσα μου μια μέρα σαν και αυτή, ζωντανεύουν τα μάτια σου τα καστανά πάνω από τα δικά μου, και για ένα μόνο λεπτό έχω τα χέρια μου σαν τα δικά σου, φθαρμένα. </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-67752210331417260462013-10-24T02:40:00.000-07:002013-10-24T02:40:23.951-07:00fall dreaminess<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">και γινόταν, που λες, μια γιορτή στην πόλη χωρίς ιδιαίτερο λόγο.Αποφασίστηκε δια μαγείας όταν οι άνθρωποι κατάλαβαν πως ίσως και να αξίζουν μια ευκαιρία.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Στο κέντρο της πόλης και στα πλακόστρωτα οι κοπέλες με τα κυριακάτικά τους και το κόκκινο κραγιόν τους έβαζαν γλυκά σε δίσκους και τα άφηναν σε τάβλες, γλυκα ταψιού,γλυκά του κουταλιού,χαλβά σιμιγδαλένιο,καραμελωμένα μήλα και αχλάδια ποσέ σε παχύρρευστο σιρόπι. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Έκανε που λες, κρύο πολύ και τα σπίτια είχαν τις πόρτες τους ορθάνοιχτες. Παντού φαναράκια να δίνουν φως στο γκρίζο της ημέρας και τα τζάκια και οι σόμπες αναμμένες-και όλοι έτρωγαν ice-cream soda, με βανίλια παγωτό και σιρόπι μύρτιλλο.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Τα νέα ζευγάρια, κρυμμένα στις γωνίες έκαναν έρωτα σα να ήταν το φυσικότερο πράγμα στον κόσμο,φορώντας τα παλτά τους, ο ένας μέσα στον άλλον και αναβόσβηναν και εκείνοι σαν τα φαναράκια με κάθε οργασμό, ζέσταιναν τα χείλη τους και έμπλεκαν τα μαλλιά τους, και τάιζαν μετά ο ένας τον άλλον κάστανα από τη φουφού,ορθιοι, να κάνουν ένα διάλειμμα από τον κολλώδη έρωτα και να αφεθούν πάλι μετά.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Πάμε μια βόλτα μου είπες, το παλτό σου ήταν λευκό κατάλευκο,μα χαθήκαμε στο δρόμο και χώρισαν οι δρόμοι μας, σα να άναβαν πάλι τις λάμπες τη νύχτα μία μία, φως κίτρινο της ώχρας, μια βικτωριανή Αθήνα-δεν ήθελα να κάνω έρωτα σαν τα νέα ζευγάρια,με τύφλωνε η καθαρότητα των κορμιών τους,κοιτούσα να πόδια μου ντυμένα με γκρίζες μάλλινες κάλτσες με πλεξίδες στην άκρη της γάμπας,και εσύ με το λευκό παλτό σου έκανες πως δεν με έβλεπες.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Άναψα τσιγάρο και πήρα ένα παγωτό σόδα από ένα μπαρ, ήταν το ποτό της μέρας που μοίραζαν σε όλους που περνούσαν, είμαι γλυκιά και αναβράζουσα σα σόδα. Βγηκα με το γυάλινο μπωλ στο χέρι, λαίμαργη και χορτάτη, πεινασμένη και χορτασμένη από το κρύο μέσα κι έξω.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Και όλα τα κορίτσια της πόλης άνοιξαν τις ντουλάπες τους και πέταξαν τα ρούχα από το μπαλκόνι, να διαλέξουν οι περαστικοί πουκάμισα και φούστες κλος, βελούδινα σακάκια σε κόκκινο και κυπαρισσί. Και αντί για λουλούδια προσφέραμε ο ένας μεταξωτα μαντίλια με σπόρους ρόδι μέσα.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Σε φώναξα από μέσα μου.Δεν ήθελα όμως να έρθεις. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"> </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-54807204170988886232013-10-22T10:46:00.001-07:002013-10-22T10:46:56.737-07:00the importance of eyebrows<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">τις τελευταίες μέρες δεν μπορώ να βγω έξω αν δεν φτιάξω σωστά τα φρύδια μου, αν τα ξεχάσω είμαι γυμνή σαν χωρίς ρούχα.Βγάζω τις τρίχες με ένα τσιμπιδάκι, εκείνες που ξεφεύγουν από τη γραμμή, τα γεμίζω με μία καφετί πούδρα με κέρινη μυρωδιά, τα στρώνω ευλαβικά με ένα βουρτσάκι.Άλλες φορές με ένα μολύβι που έχει χρώμα "στάχτη" , ash, τα ζωγραφίζω και τα κάνω πιο σκούρα, πιο μακριά, πιο ογκώδη.Θέλω πάνω από τα μάτια μου να έχω τόξα σαν σοφός Κένταυρος, να πετυχαίνουν το σημάδι και να με μια σαιτιά να το ρίχνουν να ψυχορραγεί στο έδαφος.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Μόνο έτσι είναι τα μάτια μου προστατευμένα από καπνούς και στραβές ματιές, άστοχα σχόλια και κακές προθέσεις.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ο κένταυρος Νέσσος προσπάθησε να βιάσει τη Διηάνειρα,τη σύζυγο του Ηρακλή,καθώς την περνούσε από το ποτάμι.Και οι κένταυροι, αντίθετα με τη μυθολογία και τα ψέματα που πλάθουμε στο μυαλό μας, δεν ήταν πάντα γενναίοι και και σοφοί,γίνονταν έρμαια των παθών τους, γίνονται ύπουλοι και μας δίνουν συνταγές για τον αιώνιο έρωτα ενώ στην πραγματικότητα μας κάνουν να τρώμε τις σάρκες μας.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Βαφή ματιών και φρυδιών, τα βαμμένα μάτια των Αιγυπτίων,των Φαραώ.Τα βαμμένα μάτια του προφήτη όταν προσευχόταν που ακόμα τιμούν οι μωαμεθανοί. Η Λιζ Τέιλορ με την αψίδα της σαν φτιαγμένη με μαθηματική ακρίβεια,γράφει not for sale στο butterfield 8 ή πετάει ποτήρια ουίσκυ στο Ρίτσαρντ Μπάρτον,χωρίς να φοβάται εκείνον, το αλκοόλ, τα σπασμένα γυαλιά ή τον εαυτό της.Τα φρύδια του Κωστή Παλαμά, λευκά και παντοδύναμα παρά την πείνα και το κρύο της Κατοχής.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Γαιτανόφρυδα,έλεγε ο παππούς μου,ο πατέρας του ήταν τόσο γυναικάς και κοκέτης που χτένιζε τα φρύδια του στον καθέφτη πριν βγει.Λένε πως ήταν όμορφος,πως ακόμα και στην Αθήνα οι γυναίκες έβγαιναν στα μπαλκόνια να τον δουν όταν περνούσε,τότε,και έφυγε νέος,πολύ νέος,όπως φεύγει και η ομορφιά. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Αφήνω το στόμα μου άβαφο τις περισσότερες φορές μήπως ξαφνικά εμφανιστείς από το πουθενά και θέλεις να με φιλήσεις.Το αφήνω άβαφο και χωρίς πυρομαχικά ακόμα κι αν ξέρω πως το φιλί σου μπορεί να μου σπασει τα δόντια. </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-82653638124735980202013-10-21T02:47:00.000-07:002013-10-21T02:47:53.495-07:00σε ξαναβρήκα<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">μα για πόσο θα κρατήσει αυτός ο ήλιος θα σκεφτεί με σταυρωμένα τα χέρια στο μπαλκόνι. δεν μου πάει ο ήλιος αυτός δεν είναι καν χαρούμενος.μικρό καλοκαιράκι του αη-δημήτρη λένε οι παλιοί στο καφενείο και κοιτούσαν τα μπράτσα της,λευκά και άδολα κάτω από το καθημερινό της φόρεμα, ελπίζοντας πως θα ζεσταθεί και θα σηκώσει και άλλο τα μανίκια της.Αλλά όχι, δεν θέλει να τους δώσει αυτή τη χαρά. τα μαλλιά της πάλι γέμισαν σκόνη και χώμα από το σκούπισμα του μπαλκονιού, πάλι να ζεσταίνει νερό στην κατσαρόλα για να λουστεί, να τα ξεβγάλει με ξύδι για να λάμπουν και να τα στεγνώσει δίπλα στο τζάκι που ανάβει έτσι για λίγο, ανάβουν το βράδυ όταν σκοτεινιάζει όταν γυρίζει ο πατέρας στο σπίτι και κάθεται αμίλητος. μα γιατί δε μας μιλάει την ακούω σχεδόν να σκέφτεται,γιατί ήμαστε κορίτσια και η γνώμη μας δε μετράει σε τίποτα,μας βλέπει σαν κάτι άλλο, μεταξύ ανθρώπων και παραδείσιων πουλιών και δούλων, αχ</span> <span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">δυο κορίτσια του λένε συνεχώς οι γειτόνοι,θα θελα να λεγε για μας, είμαι ο πιο περήφανος από όλους σας για τα παιδιά μου, ο πιο περήφανος και ο πιο τυχερός.Και θα πρεπε να το λεγε και σε μας, αλλά δεν το λέει.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Και καμαρώνει που στο δρόμο με κοιτάζουν όταν βγαίνω για τα ψώνια,όταν σταματάω στη γειτόνισσα και όταν πάω στην κυρα-Λένη για βεγγέρα,και που είμαι η μόνη που δε φοβάμαι να περπατήσω το μονοπάτι που κόβει δρόμο ακόμα και αργά τη νύχτα.Καμαρώνει μα δεν λέει κουβέντα και αυτό σκοτώνει και εκείνον και εμένα.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Την παρακολουθώ και σαν να την ακούω. Μικρό καλοκαιράκι του Αη-Δημήτρη,πριν καποια χρόνια θα ξεσπούσε ο πόλεμος και θα άλλαζαν πολλά,εκείνη το θυμάται κι ας κάνει πως δεν το θυμάται γιατί θα ουρλιάξει και δεν μπορεί,να ουρλιάξει επειδή πείνασε και κρύωσε? όλοι πείνασαν και κρύωσαν και ακόμα πεινάνε και κρυώνουν.μόνο τα βράδια που φοβόταν πως θα ξυπνούσε και θα έβλεπε μπροστά της όλο το χωριό σκοτωμένο και εκείνη η μόνη ζωντανή, να μην ξέρει αν θα θέλει να ζήσει ή να μπει στην ομάδα με τα χλωμά, πεσμένα σώματα που κανένα δε φοράει παπούτσια και κάλτσες και τα πόδια τους είναι κέρινα μα τα πρόσωπά τους χαμογελαστά και να μην ξέρει ποιοι είναι οι ζωντανοί και ποιοι είναι οι πεθαμένοι. </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-68624659837343665562013-10-12T09:46:00.000-07:002013-10-12T09:46:25.504-07:00Φτήνια<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">δεν λέει να σταματήσει ο πονοκέφαλος τις μέρες αυτές. Έχω δυο καλοξυσμένα μολύβια faber no 2 και τα περιεργάζομαι με ενδιαφέρον.Να τα βάλω μέσα στο αυτί μου,να δω πόσο θα πονέσω? Να τα γευτώ σαν τη Λούκα στον Υπνοβάτη της Καραπάνου, να κόβω τη μύτη κομματάκια κομματάκια και να τη φάω, εγώ κυρία μου τα ζω τα γραπτά μου,νιώθω τον πόνο της πένας μου, δεν είμαι φέηκ, ξεχάστε την Πλαθ και τη Σέξτον και την Καραπάνου,ήρθε αντάξια διάδοχος, διάδοχος του θρόνου,δελφίνη.</span><br />
<br />
Ο <span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ήλιος μας ξανάρθε.Φτιάχνω τσάι και καφέ-το μόνο που πετάω είναι φίλτρα.Μάλλον οι γείτονες σκέφτονται πως δεν τρώω,πως είμαι ένα πλάσμα που τρέφεται με υγρά και μυρωδιές σαν την Horla του Μωπασσάν,και άδεια μπουκάλια από νερό,ατέλειωτα μπουκάλια νερό. Στεγνώνω, μαζέυω,σαφρακιάζω σαν αποξηραμένο φρούτο,το μόνο που με σώζει είναι το νερό και η καφεινη,έχει ανθρώπινες ανάγκες άραγε η κοπέλα του τρίτου?</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Έχει άραγε?</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Μια φορά μου είπες πως δεν με παρεξηγείς όταν είμαι έτσι και εγώ λέω, μα πάντα είμαι έτσι,όλα τα άλλα είναι μια καλή μεταμφίεση, ένα καλό δέρμα που από κάτω κρύβει ηλεκτροφόρα χέλια. Μην αγγίζετε. Κάθε μέρα αδειάζω πύον από τους πόρους και το πετάω στον κάδο των αχρήστων. Αυτό είναι.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Σε μια βόλτα σε ένα εμπορικό κέντρο χαζεύω μια συλλογή από βεστιάρια και μουσειακές τσάντες Chanel και Hermes. Τα ρούχα είναι βελούδινα, μεταξωτά, κεντημένα στο χέρι. Αγγίζω ένα παλτό από φιδίσιο δέρμα και ανατριχιάζω, ήρθες και με βρήκες και εδώ λοιπόν,Φόβε, στα Μεσόγεια Αττικής , καταφύγιο Αρβανιτών, αχανών λακανόκηπων και παράνομων οικημάτων.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Κρατάω ένα γαλάζιο πλεκτό απο lambswool (αγνό,παρθενικό, καλά πάμε), προσιτής τιμής,και σκέφτομαι πως δε θα σου άρεσε καθόλου.Με τη σκέψη αυτή πάω κατευθείαν στο ταμείο,μια κυρία που μοιάζει φτηνή με το έντονο μολύβι χειλιών και καμμένα από το οξυζενέ μαλλιά μου παίρνει τη σειρά.Όχι, κάνω λάθος,η φτηνή της υπόθεσης είμαι εγώ.</span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-76245796947985116862013-10-07T10:09:00.000-07:002013-10-07T10:09:06.340-07:00τα τσιγάρα που ανάψαμε<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">δεν σου κρατώ κακία αν θες να μάθεις. Αμφιβάλλω αν θες να μάθεις προφανώς.</span> <span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Μα εγώ θα το πω-ίσως και να το ακούσεις.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">ίσως και να πηγαίναμε μια βόλτα στην εξοχή-να έμοιαζε με φιλμ του νεορεαλισμού,να έμοιαζε με τα τοπία που έφτιαχνες.Στην άμμο του μυαλού σου,στα βότσαλά του.Στο κέντρο υπάρχει μια λίμνη στρογγυλή με σύρμα στο κέντρο της που μας απαγορεύει να κολυμπάμε μέσα της.Είναι ένας μικρός κύκλος μα κανείς δεν ξέρει γιατί δεν μπορούμε να βουτήξουμε.Κολυμπάμε γύρω γύρω σαν τυφλά ψάρια, σαν ναρκωμένα-στο πλάι με την μέση μας να αγγίζει τον πάτο που είναι άμμος.Όπως ακριβώς το μυαλό σου, ψιλό και κοκκώδες.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Δεν μπορούμε να μιλήσουμε-κάτι κολλάει στον ουρανίσκο μας.Τα χρώματα γύρω μας ψυχρά,γαλάζια, πράσινα, γκρίζα.Υπόλευκα και χαμηλής θερμοκρασίας. Και γύρω μας ένας θίασος τσιγγάνων με 2 γυναίκες κορυφαίες του χορού. Ούτε εκείνες μπορούν να μιλήσουν-οι άνδρες κοιτούν το έδαφος,έχουν ένα μαχαίρι στη ζώνη.Ακονισμένο.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Και 2 τσιγγάνες δίνουν η μια στην άλλη φουστάνια.Ένα μαύρο πλεκτό στο χέρι, ένα γκρίζο που θα ταίριαζε σε γραμματέα,καλοκαιρινά με τιράντες, χειμωνιάτικα με μανίκια 3/4.Σε στραβές κρεμάστρες που μας δίνουν στο καθαριστήριο και μετά θέλουμε να τις πετάξουμε μα τις κρατάμε για άγνωστους λόγους και μας πληγώνουν τα μάτια στη ντουλάπα.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Και ο βουβός θίασος αυτός συνέχεια μαζεύει τα ρούχα αυτά που δεν ανήκει σε κανέναν, οι γυναίκες έχουν ψηλούς μαύρους κότσους και πρόσωπα σουφρωμένα,κρέμονται πάνω τους τάματα και μισοφέγγαρα και γιαταγάνια, και στον πάτο της λίμνης τα ρούχα όλα μαζί πέφτουν κρεμασμένα, και έχουν πάνω τους καρφιτσωμένο σε ένα χαρτάκι το όνομά σου </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-31418037653101010822013-10-03T02:21:00.003-07:002013-10-03T02:21:53.280-07:00κάποτε ήταν δύο ανθρωποι σε μια ακρογιαλιά<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">τον πηγαίνει συχνά στη θάλασσα, στην παραλία, από το χέρι. Δεν θα μάθει ποτέ να κολυμπάει μα γιατί να τη στερηθεί? Κρατάει το χερι της στη διαδρομή και σηκώνει το κεφάλι του να νιώσει τον άνεμο που φυσάει.Της σφίγγει το χέρι περισσότερο.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Όταν σηκώνει το κεφάλι του έτσι φαίνονται καθαρά τα σημάδια από τα ράμματα.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ροζ, λευκά σκουλήκια πάνω στο κεφάλι του παιδιού της μαρμαρωμένα. Με τον καιρό θα γίνουν πιο λεπτά, σαν σε κέντημα.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Δεν θέλει να σκέφτεται τώρα το νυστέρι, όχι τώρα. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Τώρα είναι η ώρα του παιχνιδιού,του απογευματινού μπάνιου. Συνεχίζουν να περπατάνε.Του δείχνει τους γλάρους στον ορίζοντα.Όταν πετάνε χαμηλά θα έχουμε τρικυμία. Οι γλάροι τρώνε ψαράκια σαν εσένα,το ήξερες? Τα ψαρεύουν με το ράμφος τους και πετάνε μετά ψηλά στον ουρανό. Είναι λευκοί σαν τον αφρό της θάλασσας και κάνουν παρέα στα πλοία. Κι έτσι δεν είμαστε μόνοι μας όταν ταξιδεύουμε,έχουμε τους γλάρους συντροφιά.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Την κοιτάει με τα μεγάλα μάτια του. Θαυμάζει και το μαγιώ του, τις σαγιονάρες του.Περπατάει αβέβαιο, λίγο φοβισμένο, μα χαμογελάει.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">¨Οταν κάθονται στην παραλία του δίνει ένα αδειο μπουκάλι και μαζεύει θησαυρούς.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Βοτσαλάκια ανοιχτόχρωμα, ροζ και λευκά σαν τα ράμματά του.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">(Θέλει να κλάψει.Όχι τώρα διατάζει τον εαυτό της.Σφίγγει τα δόντια,κακή συνήθεια)</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Της φέρνει και κοχύλια και χρωματιστα γυαλάκια. Τα απλώνει στην πετσέτα και τα χαζεύει.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Πάμε να τα πλύνουμε καλά,να τα πάρουμε στο σπίτι για ενθύμιο,του λέει, είναι ώρα για το φαγητό σου, να ξεκουραστείς, να κοιμηθείς.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Στην παραλία είναι μόνοι. Σιγά σιγά θα σουρουπώσει.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Της δίνει στο χέρι μια πετρούλα στρογγυλη, μετά αλλάζει γνώμη,την ακουμπάει στην κοιλιά της και την πιέζει.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Είναι γκρίζα σαν το μαγιώ της τον ουρανό την ψυχή της.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Του λέει ευχαριστώ πολυ, του δίνει ένα φιλί. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Οι γλάροι σιωπαίνουν. </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-21884799714465867242013-09-29T09:24:00.001-07:002013-09-29T09:24:58.587-07:00in memoriam<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">του φοράει μια καρφίτσα στο πέτο του.με ένα φυλαχτό για να μην τον ματιάζουν. η μπλούζα του καλοσιδερωμένη και φρεσκοπλυμένη,το παντελονάκι του με τσάκιση σαν μεγάλου.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">όλοι τον κοιτάζουν στο βαγόνι του τραίνου. είναι όμορφος είναι όμορφος είναι όμορφος επαναλαμβάνει από μέσα της,είναι όμορφος και ας λέτε εσείς.το δέρμα του σαν το πτι μπερ που κάθε μέρα του βάζω στην κρέμα, σταρένιο,φρεσκοψημένο.τα μαλλιά του μαύρα μαύρα σαν τα μάτια του βελούδινη νύχτα. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">κουνάει τα πόδια του σαν να παραπονιέται.την κοιτάζει σαν να της λέει πως κουράστηκε και θέλει να πάει στο κρεβάτι του,απλώνει ικετευτικά το χέρι προς τη μεριά της. </span><br />
Ο <span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">γιατρός δεν ήταν αισιόδοξος. Δεν θέλω να σας στενοχωρήσω αλλά τα νέα δεν είναι καλά.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Δυστυχώς.Λυπάμαι.Κουράγιο.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Τρεις λέξεις θανατική καταδίκη. Μου ξεριζώνετε την ψυχή σα να βγάζετε σάπιο δόντι πήγε να του πει.Καταλαβαίνω αν θέλετε να κλάψετε,κάναμε ότι μπορούμε.Δύσκολη περίπτωση πολύ.Είστε πολύ νέα.Σύζυγος υπάρχει?</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Θα έπρεπε να είστε έξω με τις φίλες σας, να χαζεύετε βιτρίνες, να γελάτε,να σας κρατάει κάποιος το χέρι με στοργή.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Δεν μίλησε καθόλου.Πήρε το καρότσι και πήγε προς την έξοδο. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ανησύχησε μήπως τα πόδια του κρυώνουν, να μην κρυώσει, να τον σκεπάσω με την κουβέρτα,από τη βιασύνη ξέχασα τις κάλτσες,θα κρυώσει και θα φταίω εγώ.Θα πλέξω το χειμώνα γαλάζιες και κίτρινες,κίτρινες και γαλάζιες,με ρίγες και σούρες,θα καθόμαστε μαζί στην κουζίνα να του πλέκω.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Την ξανακοιτάει σαν να της λέει φοβάμαι.Κι εγώ θέλει να του πει,κι εγώ φοβάμαι.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Φοβάμαι που δεν σε βλέπουν τόσο όμορφο όσο σε βλέπω εγώ.Φοβάμαι που ψιθυρίζουν.Φοβάμαι τα βλέμματα του οίκτου.Φοβάμαι τις συζητήσεις πίσω από την πλάτη μου και τις εκφράσεις σηκώνει μεγάλο στραυρό και κρίμα.Αυτές τις λέξεις τις λένε για να με τρομάξουν.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Δεν ξέρουν πως εγώ είμαι η πιο ευτυχισμένη μητέρα του κόσμου.Και το πιο όμορφο παιδί του κόσμου είσαι εσύ. </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-88948010326058052182013-09-05T12:27:00.001-07:002013-09-05T12:27:47.940-07:00coney island cream<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Πέρασαν οι διακοπές και μας χαιρέτησαν,σε λίγο καιρό τα σαββατοκύριακα δεν θα ζητάμε τη θάλασσα,θα λέμε για αρωματικά τσάγια και κόζυ καφέ στο κέντρο, θα φοράμε μια χιλιομπαλωμένη μάλλον ζακέτα του πατέρα μας που λάπως θα μας τσιμπάει το μαλλί μά θα το αντιμετωπίζουμε με τρυφερότητα,θα λέμε τι ταινία θα δούμε απόψε, οι ειδήσεις των 9 των 10 τα πονεμένα πόδια μας όλη μέρα στους δρόμους, τα παιδιά γράφτηκαν στο φροντιστήριο, οι νεότεροι θα ξεχάσουν τα αλμυρά φιλιά που αντάλλαξαν σε κακόγουστα beach bar και θα αναζητήσουν νέα φλερτ, νέους έρωτες, θα βαφτούν πάλι με τα χρώματα του πολέμου, θα διηγούνται περιπέτειες διακοπών ή απογεύματα στο χωριό τους-και στα μέρη μου η θάλασσα το καταλαβαίνει,θυμώνει και αφρίζει.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">την παρακολουθώ να παραπονιέται να εγκαταλείπεται και με το κύμα της να ξερνάει κομμάτια ξύλο ,σπασμένα πιάτα και πλακάκια και γυαλιά από μπουκάλια μπύρας,κουκούτσια από φρούτα , πλαστικές σακούλες μπουκάλια αντιηλιακών.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">φτύνει τα περιττά ξανά στο πρόσωπό μας, οι νεκροί και τα οστά τους είναι ακόμα πιο βαθιά μην χαλάτε τον ύπνο τους ακόμα, σας στέλνουν κοφτερά φιλιά από την άβυσσο οι πνιγμένοι,με τα γυαλισμένα οστά τους τα λεία, είναι ακόμα πολύ νωρίς για δάκρυα καθώς απομακρυνόμαστε από τον ήλιο.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">προχτές βρήκα στην άμμο δυο πλαστικά μπουκαλάκια από αυτά που έχουν στα εκκλησάκια για αγιασμό,για λάδι, φερμένα ποιος ξέρει από που και ξεβρασμένα στην αμμουδιά,άοσμα και πεντακάθαρα,και χωρίς ενοχές τα πέταξα στον κάδο των αχρήστων.</span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-66507012089532534202013-09-02T12:50:00.001-07:002013-09-02T12:50:03.755-07:00στην κ που φετος δεν θα ερθει<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">δεν θα μπορέσει να έρθει φέτος, η μητέρα άρρωστη στο κρεβάτι να διατάζει και να θέλει την τηλεόραση ανοιχτή όλη την ημέρα,ο πατέρας αμίλητος στην εκκλησία και σιωπηλός σαν να θέλει να πει κάτι και να μη λέει,ο δικός της πίνει το ένα μετά το άλλο και της λέει που να τρέχουμε τώρα,μάζεψέ τα και έλα να μείνεις εδώ τι κάθεσαι άλλο μεγάλωσες δεν είσαι πια εκείνη που ήσουν</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">και αυτό περίμενε κάθε χρόνο,ένα μπαλκόνι και μια βεράντα έστω και στριμωγμένη με τη μάνα της κι εκείνη στο ντιβάνι,μα είχε η σοκολάτα άλλη γεύση και ο ουρανός χρώμα λιλά,την έκαναν να θυμάται κάτι που ίσως να ήθελε κάποια στιγμή πολύ,αλλά δεν το βρήκε ούτε δουλεύοντας στα καλά μαγαζιά του Κολωνακίου ούτε μετά που πήγαιναν στα μπαρ στο κέντρο και έπιναν ποτά με ονόματα προορισμών και σεξουαλικών υποννοουμένων,ούτε σε ένα ταξίδι στο εξωτερικό σε μια πόλη της κεντρικής Ευρώπης διάσημης για τα γλυκά της και τις δαντέλες της-το μόνο που θυμάται είναι μια ασπρόμαυρη τηλεόραση να δείχνει ειδήσεις σε μια γλώσσα που δεν καταλάβαινε και δεν ήθελε να καταλάβει, ούτε κάτι τριήμερα σε νησιά με γκόμενους που έτρωγαν σαν ζώα και το μεσημέρι ήθελαν να κοιμούνται κάτω από την επήρρεια της μπύρας-όχι δεν ήταν αυτό,τους έδιωξε όλους από το μυαλό της και ησύχασε κάπως,είπε στον δικό της πως δεν θα έρθει κι ας της αρέσει το ουίσκυ που αγοράζει κάθε φορά που πάει στην κάβα-</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">κατηφόρισε προς το εμπορικό κέντρο για να καθίσει στο κλιματιζόμενο καφέ,ίσως να φταίει που είμαι Ιχθείς ξανασκέφτηκε,ρέπω προς τη μελαγχολία και ερωτεύομαι μόνο πλατωνικά,για μια στιγμή σιχάθηκε τον εαυτό της μετά το ξανασκέφτηκε κάπως και δήλωσε ας με συμπαθήσω λίγο,τουλάχιστον έχω ζωηρές μπούκλες και καλή αίσθηση του χιούμορ,θα πουν πως φταίει πως δεν έκανα παιδι,δεν ήθελα παιδί να πηγαίνουμε τα καλοκαιρια στο χωριό, να αγοράζω για χάρη του φρέσκα αυγά και να στίβω πορτοκαλάδες,λες κι εγω ξέρω τι θέλω,όλα είναι μέσα μου σαν το θολό νερό στον κάδο του πλυντηρίου,δεν ερωτεύτηκα αρκετά και δεν με ερωτεύτηκαν,δεν ζήλεψα την Ιουλιέτα και την Καρένινα τι να κάνω,σκέφτηκε να καπνίσει ένα τσιγάρο και βγήκε από το εμπορικό κέντρο,αγόρασε ένα περιοδικό και χάθηκε ξανά στο βρώμικο βαγόνι-κάποια βραδιά,κάποια βραδιά επιτέλους θα ονειρευόταν.</span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23310029.post-25226119480359694832013-08-31T11:11:00.000-07:002013-08-31T11:11:21.719-07:00once in a blue moon is not enough<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">τα βράδια φυσούσε στην μικρή πόλη. ήταν ένας άνεμος βαρύς και γλυκός σαν γλυκό ταψιού στο σπίτι της μάγισσας που είχε φυλακισμένο το Χάνσελ και τη Γκρέτελ.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Οι άνθρωποι είχαν χάσει όμως τη μυρωδιά και την αίσθησή της-περιφέρονταν με φούξια νύχια και δέρμα μαυρισμένο συνδυασμένο με ψέυτικα χαμόγελα-το δέρμα και τα δόντια τους γυάλιζαν σχεδόν αφύσικα,σαν τα παρκέ περασμένων χρόνων.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">τα βράδια που φυσούσε στη μικρή πόλη έβγαινα μόλις έπεφτε ο ήλιος και πουλούσα το χαμόγελό μου σαν μάγισσα.μερικοί αγόραζαν και μερικοί έκαναν παζάρια.το στόλιζα, κι ας ήταν λίγο λεκιασμένο,τραβηγμένο ίσως σαν ξεχειλωμένο στρίφωμα. είχα μια λουλουδάτη τσάντα με κόκκινη φόδρα και ξεχασμένα μικρά αντικείμενα.καμιά φορά φωτογράφιζα τον εαυτό μου αγέλαστο για να σε θυμάμαι-δεν ήταν συχνά.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">τα βράδια εκείνα μπορεί και να αγαπούσα τους ανθρώπους, αλλά μπορεί και όχι-ήταν ένα καλοκαίρι χωρίς πυρετούς και έρωτες,ένα καλοκαίρι χωρίς άμμο, ένα καλοκαίρι που δεν άκουσα λαικά τραγούδια με ένα νοητό τσεμπέρι στο κεφάλι-ήταν όλα χρυσά και ψεύτικα και ανώδυνα σαν μερικές μνήμες,σαν φορεμένες υποσχέσεις.το πρώτο καλοκαίρι που δεν ονειρεύτηκα κεράσια και ροδάκινα,μόνο πεύκα και τη δροσιά του βουνού.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">το τελευταίο βράδυ του Αυγούστου οι τσιγγάνοι που κατασκήνωσαν στην αλάνα έσφαξαν ένα γουρούνι, οι κάτοικοι ενοχλήθηκαν.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">έφυγαν άρον άρον,αλλά δεν ξέρω αν τελικά το ζώο φαγώθηκε. </span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00365140944587900948noreply@blogger.com0