ξαφνικά έγινες η ιδανική και ανάξια ερωμένη.
άπλωσες τα νύχια σου και έπιασες
λευκά κορίτσια με ροζ μάγουλα,
απογοητευμένες ερωμένες, ερωτοχτυπημένους μαθητές
και σιτεμένες χήρες.
άπλωσες τη σκιά σου σε πετυχημένους επιχειρηματίες,
συγγραφείς,κοσμικούς, αλκοολικούς και ανορεξικούς.
σου έκαναν ξαφνικά καντάδες,
εκεί που σε περνούσαν για επάρατη νόσο,για κατάρα.
άπλωσες με στοργή τα λουλούδια σου σε βάζα,
ταβόρ,λεξοτανίλ,σεροκουέλ,ιμοβάν,λαντόζ,εφεξόρ, στιλνόξ
εξωτικά ονόματα όπως ψύχωση, παραίσθηση, λύπη, μελαγχολία, πρόβλημα συμπεριφοράς.
έγινες ρομαντική όπως έγινε κάποτε η φθίση-όσοι δεν σε έχουν ζηλεύουν.
ζηλεύουν το άπλυτο σώμα σου τα αχτένιστα μαλλιά σου
τα τσαλακωμένα σεντόνια σου την ανικανότητα για οργασμό σου
τις ονειρώξεις σου τα σπασμένα τζάμια σου τα κομμένα χέρια σου.
τις απόπειρες αυτοκτονίας σου τις μανίες σου τα κλάματά σου.
κι εσύ γελάς.
σκέφτεσαι τις χαμένες ώρες τα νεανικά σώματα να ζητάν κι άλλα προιόντα εργαστηρίου
φαρμακα ενέσεις βόλτες στην εξοχή ιδρύματα
φαγωμένα νύχια αλκοολικές ανθυμιάσεις
πόσα σώματα πήρες μαζί σου
στα μαύρα μάτια σου στην καυτή αναπνοή σου
έγινες ξαφνικά κάτι το συνηθισμένο το απτό το καθημερινό.
κι εγώ θυμάμαι από τότε που ζω μαζί σου
μόνο χαμένες ώρες χαμένο χρόνο
ανθρώπους που έχασα ταξίδια που δεν πήγα ζωή που έχασα.
μα μόνο εσύ ήσουν πάντα μαζί μου
όταν οι άλλοι έφυγαν.
