τον βλέπω. Με ημικρανία και πονεμένα ούλα, μα ο χρόνος ο αληθινός είναι ο γιος μας ο μεγάλος και ο μικρός.
Πειράζει που τον αγάπησα μέσα από τις αδυναμίες του; Πειράζει που πιο συχνά τον κατακρίνω παρά τον εκθειάζω;
Τον βλέπω όμως και σχεδόν δακρύζω.Και δεν είναι από το τσιγάρο.καταλαβαίνω γιατί τον λάτρεψαν τόσοι και τόσοι, λέξη προς λέξη, που ξενύχτησαν σε κελιά και σε παγκάκια σιγοτραγουδώντας στίχους του.
Μια εκπληκτική εκτέλεση του "Κάνε λιγάκι υπομονή" με τον Μπιθικώτση,που πάλι αγάπησα μέσα από τις αδυναμίες του, να τραγουδάει "σαν ύμνος" όπως λέει και ο ίδιος,σιγά, αργά,με το Γιώργο Νταλάρα, "καλωσόρισες ψυχή μου,μοναξιά ελληνική μου".
Θέλω να κάτσω δίπλα του στο τζάκι και να μιλάμε για τον Αλέξη Ασλάνογλου.να βάζουμε ξύλα και κουκουνάρια στη φωτιά. Μια τηλεόραση πίσω να παίζει σιγανά το "Δεσποινίς ετών 39" και να μην αντέχω,και να λέω,θέλω να φύγω.
Μακάρι να είχα το λόγο του. Την αύρα του. Όταν δε θα μαι πια όμορφη και η βαρύτητα θα κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, αλλά και θα χω ξεχάσει την όψη μου και όταν τη βλέπω θα εκπλήσσομαι, ξημερώματα,που θα σηκώνομαι για να δουλέψω σα στοιχειό. με τη σόμπα πετρελαίου να με καλημερίζει. " Και ο θείος ο Μίμης και η Βέμπο η θεά".
Σαν το σπασμένο φαρμακείο στις 2 η ώρα.
Σαν το παράπονο στη λέξη εδώ και τώρα. Και στο Λαύριο,που πάω συχνά, όχι μόνο για να πάρω το καράβι,όχι. Με το λυκαυγές.
(Αφιερωμένο στο marquee που ξέρω πως τον αγαπά, στους διαδρομείς του '60,που είναι τόσοι πολλοί, και σ έναν άνθρωπο δικό μου, που τον αγαπά πολύ...)
Πειράζει που αγάπησα το Σαββόπουλο μέσα από τις αδυναμίες του; Και τις δικές μου;
5 comments:
Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Δ. Σαββόπουλος έχει γίνει:
ΒΙΒΛΙΟ («ο Σαββόπουλος στη Λύρα» με στίχους αποσπάσματα άρθρων καθώς και τα 9 του σιντί απο το Φορτηγό ως τα τα Τραπεζάκια Έξω, "η Σούμα" με όλους τους στίχους από τα τραγούδια του και επιλογή κειμένων για αυτόν, «Υπόγεια διαδρομή» του Κ. Μπλιάτκα (τα δύο τελευταία από τον Ιανό), «Διονύσης Σαββόπουλος: Ποιητική, παράδοση, πνεύμα.» του Δ. Καράμπελα από το Μεταίχμιο και μόλις κυκλοφόρησε ένα ακόμη λεύκωμα για το Κούρεμα, το μηΝ (απίστευτο, αλλά στο εξώφυλλο του δίσκου το Ν λείπει!) πετάξεις τίποτα και το Χρονοποιό με αρθρα, στίχους και παρτιτούρες),
ΤΡΑΓΟΥΔΙ (στον Δ.Σ., ένα τραγούδι που τραγουδάειο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, σε στίχουςυ Πάνου Φαλάρα, αλλά έμμεσα υπονοείται και στο τραγούδι του Θαναση Παπακωνσταντίνου Α. Μάνθος (δίσκος: «Βραχνός Προφήτης») στο στίχο «άγγελος εξάγγελος μας ήρθε από μακριά» αναφορά προφανώς στον στίχο του Νιόνιου από το Άγγελος-Εξάγγελος, που με τη σειρά του είναι διασκευή τραγουδιού του B. Dylan απο το δίσκο «Βρώμικο Ψωμί»)
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΜΑΘΗΜΑ («Διονύσης Σαββόπουλος. Οι στίχοι από τα τραγούδια». Μάθημα επιλογής του Νεοελληνικού τομέα του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο, με διδασκοντα τον Αλέξη Πολίτη)
ΣΧΟΛΙΚΗ ΥΛΗ (το τραγούδι «τι έπαιξα στο Λαύριο» περιλαμβάνεται στην ΄θλη του νέου σχολικού εγχειριδίου Νεοελληνικής λογοτεχνίας της Β’ Γυμνασίου, σελ. 204-6)
ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ (των αρκετα πρωτοποριακών για την εποχή τους δίσκωνν «Εκδίκηση της γυφτιάς» των Ν. Ξυδάκη –Μ. Ρασούλη-Ν. Παπάζογλου και «τα Μπαράκια» του Β. Γερμανού)
Τέλος, 3 άρθρα με διαδικτυακό λινκ:
http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=1006
(υπέροχο άρθρο-ανάλυση (και η ακόλουθη συζήτηση στο φόρουμ) του τραγουδιού «μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Νίκο» που αναφέρεται στον Νίκο Κοεμτζή)
http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=1037
(πάλι από το music heaven, αυτή τυη φορά για το «Μ’αεροπλάνα και βαπόρια» του οποίου ο πρωτότυπος τίτλος είναι βέβαια «Ζεϊμπέκικο»...)
http://www.eens-congress.eu/?main__page=1&main__lang=de&eensCongress_cmd=showPaper&eensCongress_id=289
(άρθρο του Δημήτρη Παπανικολάου:
‘Τρέχουν ειδήσεις σαν παραισθήσεις/ Του Φερραίου οι τόποι, στην Ευρώπη στην Ευρώπη.’: Ξαναδιαβάζοντας τον ελληνικό κόσμο του Διονύση Σαββόπουλου)
Γιατί όλα αυτα; Απλά για να φανεί η επιδραστικότητα του... Αλλά επειδή η τωρινή μου αντίδραση σε αυτόν δεν διαφέρει πολύ από της cherryfairy...ας τον αφήσουμε να «απολογηθεί»:
«Κλείνει τώρα ο κύκλος κι είναι ο θάνατος πολύς,
θάνατος στη μέση της ζωής και πονώ για σένα
που ήρθε η ώρα να το δεις, δόξα είναι
η ευθύνη της δικής μας αλλαγής»
ευχαριστω cherry. εντωμεταξυ χθες ηταν να παω σε μια γιορτη και ειχα κολλησει μπροστα στο γυαλι γιατι του ειχε συνεντευξη ο λ.παπαδοπουλος και ενταξει ο τυπος ειναι μεγαλος παραμυθατζης. χανεσαι.
και ετσι τον συγχωρω και για καποιες επιλογες πολιτικες και μουσικες. μαλλον οχι τοσο για τις επιλογες αλλα για την τεκμηριωση τους.
ως πότε;-ως το τέλος..σχόλια λέει,όχι διατριβές!ευχαριστώ πάντως,πολύ κατατοπιστικό...
marquee,κι εγώ εκείνη την εκπομπή έβλεπα...
Ετρεχα πιτσιρικάς να πάρω τις κασσέτες(με δύο σίγμα γράφεται το σε ή το έχασα πάλι?) του από την Ομόνοια.Φορτηγό, Ρεζέρβα,Τραπεζάκια έξω.Τον άκουγε ο μεγάλος αδελφός και μου τον άφησε κληρονομιά.Αυτός τώρα δεν τον ακούει πιά.Σιχάθηκε-λεει-τις πολιτικές του τοποθετήσεις,τις ελληνοχριστιανικές κορώνες του.Ναί,αλλά λέω και τι έγινε.Εγώ δεν ξέρω το Σαββόπουλο,το Νιόνιο ξέρω.
Ήμουν πολύ μικρή όταν ήταν ο Νιόνιος.Τώρα αρχίζω να τον μελετάω πιο βαθιά,ίσως και να τον σνόμπαρα,ίσως και να τον σνομπάρω,δεν ξέρω ακόμα.Κροκόδειλε με τα δάκρυά σου,καλωσόρισες.
Post a Comment