Και την ημέρα εκείνη, Πέτρου και Πάυλου ξημερώματα, γεννήθηκε εκείνο το κορίτσι στο λιμάνι, και ο 'Αγιος Πέτρος έφτυσε ταμπάκο και είπε πως το κορίτσι αυτό θα έχει μάτια τόσο διάφανα που το κακό δε θα περνάει μέσα τους αλλά εκείνη θα βλέπει το κακό στον έξω κόσμο και θα τη διαπερνά εκείνο σαν πύρινο σπαθί, και καυτή λάμα.
Και πως θα είναι πολύ τυχερό και άτυχο μαζί και όποιος άντρας την αγαπήσει μπορεί μόνο να καταστραφεί ή να την καταστρέψει με εκείνες τις άδειες κόγχες.
και μάσησε λίγο ταμπάκο ακόμα.
και τα χρόνια πέρασαν.
και το κορίτσι περίμενε για χρόνια τον πατέρα της να έρθει περιμένοντας ώρες πριν στα σκαλιά και όταν έφευγε έκλαιγε με λυγμούς,τόσο δυνατά που δεν μπορούσε καν να αναπνεύσει.και την πήγαινε βόλτα και της έφερνε δώρα βιβλία και χρωματιστά χαρτιά.
και τώρα εκείνος είναι άρρωστος και πρέπει εκείνη να τον προσέχει και δεν ξέρει ακόμα αν μπορεί και πονάει και φοβάται και δεν ξέρει τι να κάνει.
σήμερα είδα μια ξύλινη κούκλα με όολη της τη γκαρνταρόμπα και αυτοκόλλητα με θλιμμένα μπλε πουλάκια. Και ακόμα όταν βλέπω φτηνές κούκλες στα ψιλικατζίδικα και στα ζαχαροπλαστεία στενοχωριέμαι όπως τότε.
και μου λείπει και με πονάει που δεν περπατάμε πια μαζί.και όταν είσαι αδύναμος, είμαι κι εγώ μαζί σου.
8 comments:
φτηνά παιχνίδια σε βιτρίνες ζαχαροπλαστείων απέναντι από νοσοκομεία...
τραγικές εικόνες μελαγχολίας...
Μπορώ να πώ ότι σε καταλαβαίνω.
Όλα αυτά που περιγράφεις γνώριμα και πονάνε.
Τραγικές εικόνες όντως...
Και τη απομένει εκτός απο την υπομονή?
Ένας πόνος που δεν σβήνει ποτέ.
Καλό σου βράδυ
Μερικές φορές ζηλεύω το πως γράφεις :)))
Κι'εγω ζηλευω ...
Γεια σου σερρυ μου.
Αχ τι ωραία κούκλα!
Βρε Σερρυ μου ...
εισαι αρρωστουλα?
Περαστικα.
Στομάχη έχεις απόλυτο δίκιο
Φοίνιξ καμιά φορά ο χρόνος τα διαγράφει όλα
σέξπυρ,ζέρο,τι να πω,ευχαριστώ
σόρρυ,η πιο όμορφη που έχω δει!
ζέρο μου,υποφέρω που λέει και το γνωστό άσμα!
συγκινήθηκα με αυτό
Post a Comment