πόσο μου έλειψαν τα ροδάκινα
παγωτό πες μελπά με σαντυγί
δαντέλες σκισμένες στον ποδόγυρο
σου άναψα ένα κερί στη Νίσυρο
στη Σύμη στην Ιθάκη
σε παρακάλεσα να υπάρξεις
χάραξα το όνομά μου στο χιόνι έλιωσε
φόρεσα το μάλλινό σου πουκάμισο
βγήκε ο Τειρεσίας στον ώμο είπε δεν υπάρχω
με μια κλωστή τον έπνιξα
ξαναγεννήθηκα ο ομφαλός της γης εύφορος
έσπειρα θέρισα
πνιγμένος στο χιόνι ο κάτω κόσμος
και η Περσεφόνη χαμένη
κοιμήθηκα στον ώμο σου το στρεβλωμένο
σε αναζήτησα στις ρίζες του δέντρου
με έπνιξαν οι καλικάντζαροι
5 comments:
καναμε παρτυ ηρθε κοσμος
οι ελληνιδες χορευαν τα τσιφτετελια που αντιπαθουσαν και καθε ενας επαιζε ενα κομματι απο το παζλ,η κουραση με εκανε να σκεφτομαι την ανθρωπινη υπαρξη αρνητικα..τυπου ποια θα γοητευσει τους περισσοτερους,τραυματα απου ειχα αφησει στην παντα εδω και αιωνες και ξαφνικα χρευω εναν χορο που δεν μου αρεσει ,και στην τελικη πως τον διάλεξα?ερχονται τα χρονια να με αγγαλιασουν γλυκα και στο ονειρο μου τρωω γλυκα..εχω χασει που πα ,όχι γιατι δεν ξερω,αλλα γιατι μπαινω σε παιχνιδια απροετοιμαστη...και στην τελικη τι μου λειπει απο αυτο που τοσο μου λειπει
πεσ μελμπα στον μαγεμενο αυλό!
Γλύκα.
violila υπάρχει ακόμα;στο παγκράτι;
drinkology ευχαριστώ
ο μαγεμένος αυλός ειναι ακόμα στο Παγκράτι
οι θαμώνες αλλάξαν
Post a Comment