Κάνει κρύο και ακόμα νιώθω πως λιώνω από τη ζέστη.Αγκαλιάζω το μαξιλάρι μου,τα πόδια μουδιασμένα,ο αέρας φυσάει ρίχνει τις γλάστρες,χαμομήλι στο φλυτζάνι.
Παιδί αγαπούσα τα Σάββατα τώρα δεν ξέρω τι να τα κάνω,γεμίζω τη μπανιέρα και σκέφτομαι,ακούω τον αέρα να χτυπάει το τζάμι.
Ο αέρας μου δαγκώνει το μπράτσο και δεν το αφήνει σαν πιράνχας,τα μάτια μου κλείνουν και δε μπορώ να σηκωθώ απ'το κρεβάτι.
Μου έλειψες.Αλλά πιο πολύ,μου έλειψα εγώ.
No comments:
Post a Comment