κι αν κρεμαστείς

ήθελα να ταξιδέψουμε και να σε βλέπω κουρασμένο δίπλα μου στο κάθισμα του τραίνου ή του λεωφορείου, μια αφηρημένη παλάμη πάνω στο πόδι μου, ένα τσιγάρο φωλιασμένη στο παλτό σου.
να ξεχωρίζω και να πλένω τα ρούχα σου κι ας μένει ανέγγιχτο το φαγητό μου στο πιάτο και το τσάι στο φλυτζάνι ας παγώνει.
περπατάμε στους ίδιους δρόμους και είμαστε σε διαφορετικούς κόσμους λέω και ανάβω τσιγάρο, το αριστερό μου μάτι τσούζει και το τρίβω με κίνδυνο να φύγει ο φακός μου
βάζω τα χέρια στις τσέπες της φούστας μου άδειες εκτός από το σελοφάν ενός πακέτου τσιγάρων θέλω να πω είμαι γεμάτη αγάπη είμαι η ίδια αγάπη πως περνάνε οι μέρες μας χωρίς αγάπη κι έρχεται ο Μάης να μας κουράσει με σχέδια για διακοπές και ξέστρωτα σεντόνια
είσαι σε έναν καπνισμένο χώρο και δεν με βλέπεις μεθάω με τον καπνό και ξεχνάω να σε ψάξω να σε βρω να σου πω είμαι κουρασμένη πήγαινε με στο σπίτι τώρα μα χαίρομαι που σε ναρκώνει και εσένα ο καπνός για να με ξεχνάς ζαλισμένος θέλω να πω είμαστε ενήλικοι σε προβιές και γρατζουνάμε τον αέρα 
κι αν κρεμαστείς εγώ θα είμαι το σκοινί σου αλλά και το πόδι που θα κλωτσήσει το σκαμνί