τόσα τροπάρια για γυναίκες που ξεστράτισαν, αμαρτωλές που έγιναν αθώες,που έκλαψαν για τα λάθη και τις αμαρτίες τους, μια μέρα της μεγάλης εβδομάδας αφιερωμένη στη βρώμικη σάρκα τους που με πίστη και μετάνοια καθαρίστηκαν, φτωχές ρακένδυτες και στεγνωμένες
στεγνωμένες από πόθο κουρασμένες από φιλιά και ξενύχτια δίπλα σε σώματα γνωστών και αγνώστων να καίγονται από θλίψη
γιατί κάποτε ήταν νέες
γιατί κάποτε ποθούσαν ένα σώμα.ίσως και παραπάνω.γιατί ποθούσαν τη μέθη των φιλιών.
γιατί για μια στιγμή είδαν την αλήθεια-και μετά δεν την ηθελαν πια,και τις γύρισαν την πλάτη
και σας βολεύει να ζητάμε για συγχώρεση
θέλετε να σας κοιτάμε με μάτια βουρκωμένα για μια χαμένη vagina intacta
την ίδια στιγμή που το δικό σας σπέρμα τρέχει από τα μπούτια μας
No comments:
Post a Comment