Thursday, November 09, 2006

Η ζωή τελικά

και το νόημά της είναι γάμοι,γέννες ,βαφτίσια και κηδείες.
και σήμερα ξημερώματα άνοιξε τα ματάκια του με απορία στο βίαιο αυτό κόσμο ο Alessandro,ο γιος του Luca και της Antonella,με ναπολιτάνικο και σιτσιλιάνικο ταμπεραμέντο,και κούρνιασε στην αγκαλιά της μάνας του,για να γνωριστούν λίγο καλύτερα και να τα πουν λίγο οι δυο τους.

6 comments:

The Motorcycle boy said...

Να τους ζήσει και να γίνει δυνατός για να αντέχει τον παραλογισμό γύρω του.

marquee de mud said...

και καλημερα πε του ολη του τη ζωη

ZissisPap said...

Ευτυχισμένο ναναι πάντα!

Anonymous said...

ο μήνας με τα γεννητούρια :)

zero said...

Ταξιδευτης του χρονου...
ειπε να περασει απο την στιγμη μας.
Καλως ηρθε.

ΥΓ: παντα χαρες στους φιλους σου.

ζερο.

Unknown said...

με τέτοια γονίδια και τέτοιους γονείς που έχει,θα είναι.Με μαθηματική ακρίβεια..