Και μια ζωή παλεύεις...

Μια ζωή είσαι σε πόλεμο με σένα, να αποδεχτείς τον εαυτό σου ή να τον σκοτώσεις, να δείξεις το εσωτερικό σου γυμνό,χωρίς όλα τα φύλλα που το καλύπτουν σαν ένα κρεμμύδι,να απλώσεις τα χέρια,να πεις είμαι αυτή και δε με νοιάζει,ή να τον θάψεις στο χώμα βαθιά και να τον απαρνηθείς, να πεις,αγάπη έλα,σε όλες σου τις μορφές,και να απαρνηθείς τον εγωισμό σου,να τον βάλεις επιτέλους δεύτερο σε μοίρα,μα το στοίχημα είναι να κρατάς το κεφάλι σου ψηλά, "Kopf hoch" όπως λένε οι Γερμανοί,λαός περήφανος, και αν το καταφέρεις θα κοιμάσαι ήρεμα χωρίς "βοηθήματα" one pill makes you larger one pill makes you small, και δε θα ξοδέυεσαι από δω και από κει,και το φαγητό θα έχει επιτέλους γεύση και το νερό θα ναι καθάριο και δροσερό,και δε θα ζηλεύεις μέρη και σπίτια,και ανθρώπους, δε θα λερώνεις το φιλί, εσύ κλεισμένος στο σκοτάδι για να σωθείς απ' τους γνωστούς κι εγώ ξημέρωμα στον Άδη να ξεφορτώνω τους πιστούς, και από τους περαστικούς δε θα κρύβεσαι ξημερώματα.