Άλλο ένα πρωί

που έφαγες για πρωινό βερύκοκα,έσταξε ο χυμός στο σαγόνι,το νερό ήταν ζεστό και πλύθηκες με νερό από το ψυγείο,μαλλιά κρόταφοι μάγουλα για ένα λεπτό ανακουφίστηκαν,αχ μόνο ένα λεπτό,να βάλω παγάκια στο ψυγείο,τέλειωσε πάλι η χλωρίνη,δε γουστάρω τις παρόλες σου ξηγήθηκα,και δε γουστάρω τις γκόμενες που κερνας και χαριεντίζεσαι μα κάνω τη χαζή,σε σκοτώνω μέσα μου μια δυο τρεις ,η πληρωμή μου κάποιες ρυτίδες ρε φίλε,ακούς dance of the sugar plum fairies του Τσαικόφσκυ,σκουπίζεις τα σκουπισμένα,σκουπίζεις δυο δάκρυα απ το μάγουλο,σύνελθε έλα,θέλω η δόλια να πετάξω μα δεν έχω τα φτερά,Καλδάρας,Χρονάς και Ελευσίνα και Φυλής και Σαλαμίνα,η Μοσχολιού στο περβάζι,η σκούπα ξεχασμένη στη γωνία,μάνα,αχ μάνα,εσύ ήσουν η ωραία Ελένη κι εγώ η Κασσάνδρα,μη λυπάσαι τον εαυτό σου,σφίξε τα δόντια μα τρίζουν πια,πόσο θα αντέξουν,πόσο θα αντέξει το στήθος και τα 21 γραμμάρια της ψυχής,when I die,think only this of me,τι όμορφος που ήταν ο Ρούπερτ Μπρουκ στην Καλλίπολη,τα χαρακώματα,μια ζωή στα χαρακώματα χωρίς πόλεμο,αν πεθάνω θέλω να βάλετε όλοι τη Μπλε Ώρα του Γκερλαίν και να μυρίζει όλος ο άνεμος σούρουπο.