" I am tired of being brave"
Anne Sexton
Θα θελα να ΄μαι τόσο όμορφη
να ξεχνούν οι άνθρωποι τα βάσανά τους και τις πίκρες τους
να χαρίζω μεταδοτικά χαμόγελα στα πεφταστέρια με αυτή την καμπύλη των χειλιών μου.
Θα θελα να μουν η Σειρήνα που τραβάει τους ναύτες
όχι για να τους κατασπαράξω αλλά για να τους γλιτώσω από το ταξίδι
κι ας ξέρω πια πως τα μυθικά πλάσματα πάντα κατατροπώνονται,και για τους φονιάδες τους γράφουν ελεγείες.
Κι ας ξέρω πως τα χαμόγελα καθρεφτίζονται σαν λύπηση.
Κι ας ξέρω πως την ομορφιά οι άνθρωποι δεν θέλουν να τη βλέπουν.
Μα πιο πολύ, θα θελα να 'μαι όμορφη για σένα.
Μέσα στο βούρκο να χαμογελάμε σαν τους κλέφτες
ακόμα και να μην με βλέπεις-
μπορεί και να το νιώσεις,
ένα απόγευμα ίσως-
πεζός, σκυφτός και βουρκωμένος.
(τα βράδια,όταν μόνη μου ακούω Καζαντζίδη ,καπνίζω σαν Πυθία και υφαίνω χρησμούς που ξέρω πως δε θα βγουν)
No comments:
Post a Comment