Τα παιδιά κάτω στον κάμπο..

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
δεν μιλάνε στον καιρό
μόνο πέφτουν στα ποτάμια
για να πιάσουν το σταυρό

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
κηνυγούν έναν τρελό
τόνε πνίγουν με τα χέρια
και τον καίνε στο γιαλό

Έλα κόρη της Σελήνης
κόρη του Αυγερινού
να χαρίσεις στα παιδιά μας
λίγα χάδια τ'ουρανού

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
κηνυγάνε τους αστούς
πετσοκόβουν τα κεφάλια
σπό εχθρούς και από πιστούς

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
κόβουν δεντρολιβανιές
και στολίζουν τα πηγάδια
για να πέσουν μέσα οι νιες

Tα παιδιά μες στα χωράφια
κοροιδέυουν τον παπά
του φοράνε όλα τα άμφια
και τον παν στην αγορά

Τα παιδιά δεν έχουν μνήμη
τους προγόνους τους πουλούν
κι ό,τι αρπάξουν δε θα μείνει
γιατί ευθύς μελαγχολούν... (σα να περιγράφει τη σύγχρονη Ελλάδα..στίχοι του Χατζιδάκη από την ταινία "Sweet movie")

και άλλο ένα...

Την πόρτα ανοίγω το βράδυ
τη λάμπα κρατώ ψηλά
να δουνε της γης οι θλιμμένοι
να ρθουνε να βρουν συντροφιά

να βρουνε στρωμένο τραπέζι
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος του κόσμου αδερφός

να βρουνε γωνιά να ακουμπήσουν
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα ρθει συντροφιά κι ο Χριστός...(του Τάσου Λειβαδί

δυο τραγούδια που άκουσα σήμερα στο ραδιόφωνο..
ότι και να συμβεί
εγώ την πόρτα μου θα την έχω ανοιχτή
γιατί η ομορφιά κάποτε θα σώσει τον κόσμο
κάποτε...