Το νησί που ταξιδεύει με το φως του Αυγερινού.

Είμαι εδώ σαν να μην έφυγα ποτέ.Η μαύρη ρόμπα μου στο κρεβάτι διπλωμένη,τα ρούχα και τα καπέλα κρεμασμένα,πλυμένα και σιδερωμένα.Κάνει κρύο για να τα ξαναβάλω.Του χρόνου πάλι.
Προσκύνησα στην εκκλησία που μου έδωσαν την ευχή και με βάφτισαν,άναψα κερί,ξανάκλεισα την πόρτα.Οι πηγές του νερού τρέχουν όπως πάντα.
Η θάλασσα είναι γκρίζα.Ένα δύο τρία,πιάσε με βράχε αν μπορείς,βγαίνω,πιάσε με.
Στο δρόμο δε συνάντησα κανέναν.Τσάι στην κουζίνα.Αυλές πεντακάθαρες απ τη βροχή.
Η κόρη της Κ.έχασε το μωρό της.Έτσι απλά,έχασε το μωρό της,τρίτη αποβολή,δεν θέλω να ξανακάνω παιδί,κουράστηκα,για την εγκυμοσύνη αυτή είχα όνειρα,η καρδούλα του μόλις είχε σχηματιστεί.
Όπερα.Βέρντι.Μαζέψαμε και τις ομπρέλες.
8 μποφώρ σίγουρα.Δροσοσταλίδες στα βλέφαρα.
Βάζω το σάλι μου και βγαίνω έξω.
Δεν έφυγα ποτέ.