Γιαγιά, ο Θεός ας είναι μαζί σου.
Ένα καλώδιο που κόβεται.
1000 μίλια μακριά.
Rose.Το κεφάλι της ανοιχτή πληγή.
Εγώ.Εδώ. Καπνίζοντας.
Ο πατέρας μου,κακός σαν
διάβολος, ροχαλίζει-
1.000 μίλια μακριά.
(Σημείωμα του Τενεσή Ουίλιαμς, όταν έμαθε τα νέα για τη λοβοτομή, 1943)
"Λένε ότι ένα δέντρο που δίνει λουλούδια γίνεται πιο όμορφο τη χρονιά πριν πεθάνει και φαίνεται ότι τον τελευταίο χρόνο που πέρασε η Ρόουζ στο σπίτι ενώ έσβηνε πραγματικά,ποτέ δεν υπήρξε πιο όμορφη.."
Γυάλινε κόσμε,δεν κλείσαμε ακόμα τους λογαριασμούς μας εμείς οι δυο.
2 comments:
χμμ
τι να πω τωρα εγω?
ζερο.
κάθε μέρα διαβάζω και κάτι άλλο..όλα μ αρέσουν μου θυμίζουν γλυκιά αθήνα και πικρό έρωτα.απλά θέλω να πω ότι σημερα έμαθα ότι πέθανε ο στοκχάουζεν μία μεγάλη μορφή της μουσικής του 20ου αιώνα..
ένα κομμάτι ιστορίας για μένα έκλεισε..
Post a Comment