Μοιάζει έτσι η παραλία κάτω απ'το σπίτι.
Σήμερα δεν έχει ήλιο-Μεγάλη Παρασκευή,ακούω την Επιστροφή του Χατζιδάκη, έρχονται οι τουρίστες και οι ντόπιοι της Αθήνας.
Μοναξιά μέσα στα τραπέζια που δεν έχουν καθαριστεί καλά,κολλάνε απ'την υγρασία ακόμα.
Αναστενάζουν οι ψυχές,τις ακούω μέσα απ΄το κύμα.
Επιπλέουν σαν έμβρυα στο αμνιακό υγρό.
θα ξεχαστούν ξημέρωμα Κυριακής.θα τις πνίξουν στο κρασί.
Ξεχνάω σημεία στίξης.Μιλάω και κανείς δεν με ακούει.
Ζαλίζομαι,καταλαβαίνεις;ζαλίζομαι.και μου λες,γύρνα από την άλλη και κοιμήσου.
θα μπω στις θαλασσινές σπηλιές και θα αναπνέω πια,δε θα ξανακοιμηθώ ποτέ και εσύ δε θα με έχεις φυλαχτό.
No comments:
Post a Comment