queen depression

δεν ζω σε κάδρα και εικόνες
είμαι παλιά πολύ παλιά πιο παλιά και απ' τον πόθο
πιο δυνατή απ' το  θάνατο πιο βίαια από την εκδίκηση
πιο έντονη από τους οργασμούς σας και το φθόνο σας

διαλέγω τυχαία τα θύματά μου τα γραπώνω 
καθώς βγαίνουν για να πάνε στη δουλειά 
γυρνάνε από τον κινηματογράφο στρώνουν το κρεβάτι τους

τα μεταμορφώνω σιγά σιγά σε μαριονέτες
τα ταίζω στοργικά χάπια και τσιγάρα
σκουπίζω τα μάτια τους όταν κλαίνε 
εμένα έχουν δίπλα τους τη νύχτα στο κρεβάτι
είμαι η μόνη τους πατρίδα το νερό το οξυγόνο

τους ντύνω τους στολίζω
με νευρικές ανορεξίες κρίσεις πανικού λυγμούς
τους διώχνω τον αφρό από το στόμα όταν κυλάει
γίνονται όλοι τα ξεμωραμένα μου παιδιά οι σύντροφοί μου οι εραστές μου

μια καλεσμένη που καταχράστηκε τη φιλοξενία
ελάτε παιδιά μου όλοι μαζί αδελφωμένοι
στα φαρμακεία στις ουρές των ταμείων στα σαλόνια αναμονής των γιατρών
στα λευκά σεντόνια στα επείγοντα στους ορούς  στα χέρια σας

είμαι η λύκαινα που σας βυζαίνει 
σας κρατάει με το ζόρι ζωντανούς
άπλυτους και αχτένιστους με τα γαριασμένα σας νυχτικά
τους λεκέδες την ξηροστομία σας την υπνηλία σας

βασίλισσα στο θρόνο μου κι εσείς γονατίζετε
χωρίς εμένα δεν θυμάστε ποιοι ήσασταν πριν
έχετε μόνο εμένα για συντροφιά όπου και να πάτε
νησιά βουνά πόλεις
ο θόρυβος στο κεφάλι σας η σκουριά στο στόμα σας το σύννεφο στα μάτια σας

όλοι μπροστά μου αδερφωμένοι ναρκωμένοι διψασμένοι
με ξηροδερμίες τριξίματα δοντιών 
είμαι η κουβέρτα που σας σκεπάζει το νερό που σας ξεπλένει
εγώ η παράδοξη βασίλισσα
η Κίρκη η Κάλι η Εκάτη
το σώμα σας είναι ο βωμός μου.