Ο Γιάννης Ξανθούλης με μια νεροκολοκύθα στο χέρι στον κήπο του,στο κέντρο της Αθήνας.
"Μετα την ηλικία των πενήντα τελειώνει η εποποιία της τυρόπιτας και αρχίζει η εποποιία της χοληστερίνης.Είναι επειδή ο προορισμός μας αρχίζει σιγά σιγά να τελειώνει και η φύση δεν μας θέλει.Γι' αυτό μας στέλνει ότι κακό υπάρχει.Για να μας εκδικηθεί.Και αρχίζουν οι φαλάκρες,οι καρδιοπάθειες,οι καρκίνοι..Είναι λάθος που επεμβαίνει η επιστήμη για να μας διατηρήσει".
Λίγο παρακάτω."Εγώ τον χρόνο τον μετράω από τα ρούχα που φοράω.Και τα κοινόχρηστα που πληρώνω.".
Παρακάτω." Στην οικογένειά μου γελούσαμε πολύ με τους εαυτούς μας.Ήμασταν το πατρόν της γελοιότητας."(Κι εμείς...)
Ο Θάνος Αλεξανδρής σε άρθρο του."Όλοι εσείς που λατρεύετε τη Μπήλιω δεν αντέχετε να βλέπετε γυναίκες χωρίς δεύτερο βρακί να μιλάνε για πάθος.Ίσως μερικοί από σας να βλέπετε τη ζωή που δε ζήσατε."
Αλλά στο κάτω κάτω,ίσως κι εγώ να μην έχω γνώμη,να μην δικαιούμαι να έχω γνώμη.Νοικοκυρά είμαι.Και ενίοτε (έως πολύ συχνά)κακή.Σήμερα παραλίγο να βάλω χλώριο αντί για νερό στο σίδερο.Μια φορά έβαλα τσίπουρο.Ε,διάφανα είναι και τα δυο.
Μήνυμα από το υπεπέραν;Κουκλίτσα μου αστο το ρημάδι,δε σε θέλει.
Αλλά δε με νοιάζει,γιατί φυσάει και τα βασιλικά μου μυρίζουν όμορφα.