my lament

i have the mean reds

η γλυκιά ζωή σαν σαντιγύ στο στόμα

με πιάνει ένα παράπονο

τι να απέγινε εκείνο το παιδί με τα γλυκά καστανά μάτια

που πάει ο έρωτας όταν φεύγει

είμαι το δικό σου παιδί

ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη-πασχαλιές μέσα από τη νεκρή γη

και αναβλύζω από μέσα σου

αυτό το ρίγος από τα ακροδάχτυλά σου

το ροζ ηλιοβασίλεμα του κόλπου, τα γαλαζοπράσινα νερά

η αλμύρα μου, η δική μου αλμύρα

ξεχειλίζει από τις φλέβες μου και γυρνάει σε σενα