παλιά εγώ και η Κ. γράφαμε κάρτες. Αγόραζε από μουσεία, αγόραζα από το ταχυδρομείο, και γράφαμε εκατοντάδες γράμματα. Ήταν τότε που καθόμασταν στην κουζίνα και λέγαμε χαζομάρες μέχρι ξημερώματα, και γράφαμε λατινικά τσιτάτα στα παράθυρά μας. Ήταν τότε που τα μάτια μας ήταν ορθάνοιχτα και θαυμάζαμε τον κόσμο. Και μου έστελνε κάρτες με πίνακες του Βεττριάνο και του Ώμπρευ Μπηρντσλευ. Και εγώ φυσούσα τον καπνό και κρατούσα το σπίρτο ένα δευτερόλεπτο πάνω από το μολύβι των ματιών μου για να λιώσει.
και πέρασαν τα χρόνια και μου λείπουν οι κάρτες, και αυτές που έπαιρνα με 10 πένες και εκείνες που μου έστελνε η Κ. Κανένας δε γράφει πια κάρτες, postcards from the edge που έλεγε και η ταινία, και αντί να έχω τα μάτια ορθάνοιχτα σηκώνω τους ώμους, και οι εποχές περνάνε χωρίς υγρά βλέμματα και πρησμένα χείλη.
Και μου λείπουν οι κακοφτιαγμένοι καφέδες και η αφέλειά μου.
Και τα πρωινά που περίμενα κάτι συναρπαστικό, και ίσω περίμενε και στην επόμενη γωνία, και ενθουσιαζόμουν με ο,τιδήποτε νέο μάθαινα.
Τώρα φοβάμαι τις αλλαγές, το δέρμα μου και το κάθε νεύρο του αντιδρά στην παραμικρή αλλαγή και το σώμα μου εκδικείται το παραμικρό. Και λείπω από τη σκηνή, τραυλίζω μισόλογα και προτιμώ τη σιωπή.
Μου λείπουν οι κάρτες, μου λείπει η αίσθηση του κρύου νερού στα βότσαλα, μου λένε πως δεν έχω αλλάξει και δεν πιστεύω πολλά πράγματα πια.
παράξενο να σου λείπει η αφέλειά σου...
3 comments:
Δυστυχώς, παρήλθε ανεπιστρεπτί η ηλικία κ' η εποχή εκείνη της ξεγνοιασιάς κι ανεμελιάς των παιδικών, εφηβικών και πρώτων νεανικών μας χρόνων... Τώρα, η νιότη το πολύ - πολύ να διεκδικεί μια θέση στις καρδιές και τις σκέψεις μας... :(
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the OLED, I hope you enjoy. The address is http://oled-brasil.blogspot.com. A hug.
ο δίσκος τελείωσε
αυριο γυρνάμε στον θανατο ξανά
και μετα οι ανεμώνες στροβιλίζουν
Post a Comment