μισοπιωμένοι καφέδες στα τραπέζια , ανοιγμένα βιβλία στο πάτωμα ,κάτι αποσκευές μισοάδειες και άλλες μισογεμάτες ,χαίρομαι που φύσηξε βοριάς ," για ένα φιλότιμο" του Ιωάννου σε ένα σκαλοπάτι κάπου στα Πατήσια και κρυώνω, δεν έχω δίκιο να ανησυχώ, δυο γαλάζιες κηλίδες στα μάτια μου.
Εντίθ Πιαφ με συννεφιά στον Πλαταμώνα, Τζόνυ Κας στα Τέμπη, Jackson, Folsom Prison Blues, τα πιασμένα μου γόνατα και το σημάδι στη λεκάνη μου, τα εξουθενωμένα μου νεύρα και το τρέμουλο των ποδιών μου, Charade μισοτελειωμένο, δεν έχω δει ποτέ μύρτιλλα, τη χρώμα να 'χουν άραγε, ρούχα μουλιάζουν στη μπανιέρα, κόκκινες κηλίδες στα χέρια μου, τρομάζω τα βράδια με τη φωνή σου, αυτή η μυρωδιά της κανέλλας στο μαξιλάρι σου και ο τρόπος που γύριζες τις σελίδες, αυτές οι κόκκινες κηλίδες στα χερια μου και τα ψέματα που δε λέω, ο επιθανάτιος ρόγχος μου τέσσερα ξημερώματα στη σειρά, τρομάζω στο βοριά.
2 comments:
Θέλω κάτι να σου πω αλλά δεν ξέρω τί. Εκεί που η σκέψη πλάθεται και λόγος γίνεται εκεί με συνεπαίρνεις με ένα διαφορετικό συναίσθημα και όλα χώμα πάλι γίνονται..Απλά, καλησπέρα..διαλεγμένη..
"τρομάζω τα βράδια με τη φωνή σου"
...σ ευχαριστω γι αυτην την φράση
Post a Comment