serpents

η κακία δεν λιώνει σαν το κερί ή σαν το χιόνι, κολλάει επάνω μας και μας γεμίζει φολίδες που νομίζουμε πως προστατεύουν αλλά στην πραγματικότητα κάνουν τις όμορφες κοπέλες όχεντρες και τα παιδιά αστρίτες-ψυχρόαιμα, ύπουλα με μια γλώσσα που σφυρίζει απειλητικά και αν δεν τις πατάμε στο κεφάλι θα φωλιάσουν στα κρεβάτια μας, στους κόρφους μας και θα μας ψιθυρίζουν δηλητηριώδη παράπονα στο αυτί σαν Σειρήνες χωρίς πόδια για να κόψουμε και τα δικά μας και να τις ακολουθήσουμε
να κοιμόμαστε μαζί τους το χειμώνα, να δαγκώνουμε ανυπεράσπιστες γάμπες τα καλοκαίρια και να στήνουμε μαζί τους φωλιές
αν τις ακολουθήσουμε θα γίνουμε εμείς ο φόβος, θα ζηλεύουμε το ζεστό αίμα των άλλων και στα σκοτωμένα τους πράσινα και γκρίζα θα υμνούμε τη σφαγή και τα θύματά μας.