ζω μέσα σε καφετιά μπουκάλια φαρμακείου τετράγωνα. μέσα εκεί παρασκευάζω αισθήματα και τα τρέφω.τα χρώματά μου δεν φαίνονται μέσα από το παχύ τζάμι της ετικέτας.καμιά φορά βγαίνουν λευκά και μωβ χαπάκια με το όνομα ευτυχία.
δεν έχω χέρια δεν έχω λαιμό
η ετικέτα λέει λ.κ ημερομηνία γέννησης ημερομηνία παραγωγής ημερομηνία λήξης
κάθε μήνα παράγω ένα παχύ ζωηρό ωάριο που το βαφτίζω υγεία
καίγεται σαν τα φαγητά που σας μαγείρεψα σαν τα φρύδια μου έναν χειμώνα που έγιναν φλογοβόλα
το αποβάλλω με μουσική υπόκρουση από ανάσες και αναστεναγμούς
θα θελα να το πω αρμονία μα δεν μιλάω πολυ
κάποτε με φώναζαν κεράσι μετά μπήκα σε ένα μπουκάλι σκουρόχρωμο με καπάκι και κουτί
και εμπορεύομαι
φλέβες αρτηρίες βλέννες σάλπιγγες
κάθε βράδυ πουδράρω τους ώμους μου με σκόνη από το δέρμα σου
εσύ με λες κανίβαλο εγω λέω δεν ξανάκουσα πιο τρυφερή λέξη
συναντιόμαστε στα διπλανά ράφια συνουσιαζόμαστε σε σωλήνες βγάζουμε ατμούς και γεννάμε μικρά μπουκάλια με λεπτούς λαιμούς
τα λέμε υδροκυάνιο και τα βαφτίζουμε σε βιτρίνες
No comments:
Post a Comment