ατμοί

μανώλης χιώτης στο ραδιόφωνο και νερό στο τραπεζομάντιλο,κατά πόδας η άνοιξη.
Η άνοιξη είναι εφηβεία λέει η μητέρα μου, είναι δύσκολη σαν την εφηβεία τη δική μας κάθε χρόνο.
Έρχεται φορτωμένη με ορμόνες πάνω σε καλοσχηματισμένα λευκά εφηβικά πόδια και γεμάτη χυμούς για να μας τα δώσει. Τα μπουμπούκια φουσκώνουν όπως το στήθος της και πετάει τα μαλλιά της πάνω από τα μάτια της για να μας χαμογελάσει με αναίδεια ή ντροπαλά,κυκλοθυμία.
Αγόρασα ένα σίδερο και ο ατμός του με συντροφεύει.Κάθε ζάρα από τα ρούχα φεύγει όπως από το πρόσωπό μου.Είναι γαλάζιο και λευκό και κοχλάζει.Η πωλήτρια είπε πως παίρνει όλου του είδους τα νερά για να μας διευκολύνει.Το νερό της βρύσης δεν το πειράζει όπως εμένα που έχω ευαίσθητο στομάχι,το δικό του στομάχι είναι ατσάλι.
Και θα περάσει η άνοιξη και εγώ θα σιδερώνω.Βαμβακερά πουκάμισα και σεντόνια και καλύμματα στρωμάτων.Το πλυντήριο θα τρώει τα ρούχα μου και θα τα ξαναβγάζει με περίσσεμα νερού.
Καθαρά και ξάστερα όπως μερικές σκέψεις και αισθήματα.Κάθετα σαν τις αποφάσεις που πήρα και μου κόστισαν.Λευκά και γαλάζια σαν το σίδερο και καυτά σαν τον ατμό που σβήνει με ένα κουμπί και χάνεται.