Σάββατο...έχω αρχίσει εδώ και καιρό να καταλαβαίνω τα Σαββατοκύριακα από τις εφημερίδες που διαβάζω,Ελευθεροτυπία τα Σάββατα(Ξανθούλης,Τσαγκαρουσιάνος,ναι ίσως έχει χτυπηθεί,ίσως δίκαια,ίσως όχι,αλλά αυτό που εμένα με ενδιαφέρει έιναι πως όταν πιάνει τη ρημάδα την πένα γράφει ωραία)και Βίδος τις Κυριακές,στο Βήμα.
Επισης,έχω καιρό απίστευτο να φλερτάρω,που κάποτε φλέρταρα μέχρι και με τα δέντρα ας πούμε,χωρίς νάζια και κόλπα,απλά φλέρταρα επικοινωνιακά,και δεν με ενδιέφερε αν οδηγούσε οπουδήποτε.Αν και το φλερτ,και η τέχνη του(δεν το λέω ειρωνικά)έχει χαθεί.Πάμε στο ψητό.Τι νόημα έχει να δεις το τέλος του έργου αν δε δεις το έργο;
Και το δα το έργο.Πολλάκις.Και κουράστηκα απίστευτα.Μέσα μου.
Κουράστηκα να βγαινω άυπνη και να παίρνω ταξί ξημερώματα από το οποιοδήποτε σπίτι,παρακαλώντας τον ταξιτζή να σταματήσουμε κάπου για να πάρω έναν εσπρέσσο,διπλό,και να κάνω ντους σε ένα κρύο σπίτι και να τυλίγομαι στο μπουρνούζι μου νιώθοντας πιο κενή.Κουράστηκα με τα βλαμμένα σεξουαλικά υποννοούμενα και τα μισά κοπλιμέντα,τις κάπως σχέσεις που σου προκαλούσαν νεύρα και ανταγωνισμό άνευ λόγου,τη έλλειψη σεβασμού...Βαρέθηκα,κουράστηκα.Με ενόχλησαν ξαφνικά τα χέρια ανθρώπων πάνω στο σώμα μου που δεν το εκτιμούσαν.Οχι ως σώμα,ως όλο.Γιατί το περιτύλιγμα είναι απλά ένα περιτύλιγμα,που κάποια στιγμή πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων γιατί σκίστηκε,ή πάλιωσε,όσο όμορφο και να ταν.Κουράστηκα να γυρνάω σπίτι πιο άδεια από ότι το άφησα.
Και είπα,κάνε ότι θα σε πληγώσει λιγότερο.Το εφάρμοσα.Δεν ξέρω αν είμαι καλά,νευρωτική(μπα,ήρεμη με κόβω)ή απόλυτα ανερωτική,αλλά έτσι με πλήγωνε λιγότερο.
Δεν θέλω να μεγαλώσω και να λέω"εγώ κάποτε περπατούσα και έτριζαν τα πεζοδρόμια".Έτσι κι αλλιώς τρίζουν από την πολυκαιρία και σκαλώνει το ρημάδι το πατούμενο-φετίχ.Αν και έχω μήνες να το βάλω.Εξω.Τα βάζω μέσα στο σπίτι για μένα.
Αλλαξα θέμα και αποσυντονίστηκα,συγγνώμη,δεν το θελα.
Abstinence makes the heart grow fonder λοιπόν.
Και τα Σάββατα-μην με πολυψάχνετε έξω.Σπίτι θα μαι και και θα βλέπω τελεμάρκετινγκ στην τηλεόραση.Στο κάτω κάτω,με κάνουν να χαμογελάω.Και αυτό,δεν μπορεί παρα να ναι θετικό.