Ballad of a teenage queen, Johnny Cash.
Δεν ήμουν μια όμορφη έφηβη.Ήμουν ένα χαρούμενο παιδί,όχι μετά.Μετά τα 11,είδα τον κόσμο με άλλα μάτια.Ήταν σκληρός και μπήκα σ' ένα καβούκι μέχρι τα 19 νομίζω.Μετά βγήκα και είδα φως.Η μήτρα ήταν ζεστή και υγρή,σαν θερμαινόμενη πισίνα.Επέπλεα και άνοιγα τις κλειδώσεις των γονάτων μου.Χρυσόψαρα παντού,φώλιαζαν στα δάχτυλά μου.Είχε και ιππόκαμπους,αστερίες,αχινούς.
Johnny Cash φίλε μου.Ηλεκτρική εκκένωση πνιγμένη στις αμφεταμίνες.
Δως μου το χέρι σου.Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι,πάμε στο Σείριο να πιούμε βαρύ ελληνικό στον κύριο Μάνο,να μας πει ιστορίες,να μας κάνει να χαμογελάσουμε.Μπορεί και να μας παίξει Ντεμπισσύ στο πιάνο.Μπορεί.Θα βάλω και τα καινούρια μου παπούτσια,έλα πάμε.