Συνεχίζω την ιστορία..
Μαλώσαμε την τελευταία χρονιά,κλασικές γυναικείες ζήλειες,ανταγωνισμός;Δεν θέλω να πω παραπάνω.Δεν θέλω να ευλογώ τα ανύπαρκτα γένια μου,αλλά έκανα μια προσπάθεια,χωρίς αποτέλεσμα,να τα ξαναβρούμε.Άμα ραγίσει το γυαλί;Δεν ξέρω.
Δεν κάναμε την αποφοίτηση όπως σχεδιάζαμε,το πάρτυ μετά,η Νίκη θα φορούσε τζιν όπως πάντα,η Κωνσταντίνα μαύρο φόρεμα με τα μαλλιά ψηλά,εγώ κατάλευκο με λίγο γκλίτερ στα μάγουλα,θα πίναμε σαμπάνια με το πτυχίο ανά χείρας.
Μαθαίνω νέα τους από την Ελένη.Η Ελένη είχε αποφοιτήσει,ήταν πιο μεγάλη,και έμεινε απ΄εξω.Θέλω να είναι καλά,να είναι ευτυχισμένες,και καμιά φορά όταν βλέπουν μπύρα becks να περνάω φευγαλέα απ΄το μυαλό τους.Σαν σκια...
3 comments:
το παρτυ μπορειτε να το κανετε ακομα και τωρα.
πως μπορείς και ταράζεις την καρδιά μου μονάχα με λίγες γραμμές κι ας έχω διαβάσει ήδη αρκετά;
sostos o drosulitis.
Post a Comment