Time Time Time
See what's become of me
While I looked around'
For my possibilities
I was so hard to please
But look around
Leaves are brown
And the sky is a hazy shade of winter
Hear the Salvation Army band
Down by the riverside
It's bound to be a better ride
Than what you've got planned
Carry your cup in your hand
And look around
Leaves are brown
And the sky is a hazy shade of winter
Hang onto your hopes,
my friend
That's an easy thing to say
But if your hopes should pass away
Simply pretend
That you can build them again
Look around
The grass is high
The fields are ripe
It's the springtime of my life
Seasons change with the scenery
Weaving time in a tapestry
Won't you stop and remember me
At any conveient time?
Funny how my memory skips
While looking over manuscripts
Of unpublished rhyme
Drinking my vodka and lime
I look around
Leaves are brown
And the sky is a hazy shade of winter
Look around Leaves are brown
There's a patch of snow on the ground
Θυμάμαι να ακούω το τραγούδι αυτό από μια παλιά κασέτα στα 13 μου από τους Σάιμον και Γκαρφάνκελ στο δάσος της καμένης πια,Πάρνηθας,Κυριακή μεσημέρι,πάνε κάτι χρόνια τώρα,
και τυχαία τις κρύες αυτές νύχτες περνάνε αμάξια που παίζουν μουσικές,Κοέν και Γκαρφάνκελ,μέχρι και Τιμ Χάρντιν άκουσα να περνάει καθώς ήμουν στο μπαλκόνι,και θυμήθηκα επιθυμίες του τότε,των 13,να πάω στην απογευματινή παράσταση του σινεμά το Σάββατο,να μου αγοράσουν ένα προστατευτικό χειλιών με άρωμα βανίλια,με ελαφρύ ροζ χρώμα,να μη με σηκώσουν στο μάθημα,και κυρίως,κυρίως,να μου κάνουν δώρο την Amarige του Givenchy εκείνα τα Χριστούγεννα που την φορούσε η φίλη μου η Β.και νόμιζα πως ήταν το πιο όμορφο πράγμα του κόσμου.Και ήθελα άλλα και ήμουν αλλιώς και πέρασαν τα χρόνια και φορούσα κάτι πουλόβερ που τσιμπούσαν και διάβαζα ασταμάτητα,ασταμάτητα μυθιστορήματα.
Έχω χρόνια να βάλω μάλλινο πουλόβερ να τσιμπάει,δεν έχω ξαναπάει στο δάσος,να περπατήσω,και αυτά τα Χριστούγεννα θα θελα να πάω στη θάλασσα και με το φως να λάμπει,να προχωρήσω μέσα,να βρω τα άστρα και το φεγγάρι,τα δικά μου άστρα,και να δω τις πόλεις,χτισμένες κάτω,στο βυθό,και να με θρέφει το νερό,το ιώδιο και η αρμύρα.
No comments:
Post a Comment