Τραγουδάει η Diana Krall σήμερα το πρωί,άκουσα ξημερώματα τις καμπάνες,πόσο χαρούμενα,στροβιλίζομαι με το λευκό νυχτικό μου,temptation,i can't resist,ο γκρίζος ουρανός,με πήρε ο Φ. από τη Βοστώνη,3 χρόνια έχουμε να κάνουμε Χριστούγεννα μαζί,θυμάσαι;Στην Καλιφόρνια είχε ήλιο,στην Αθήνα είχαν ήλιο τα μάτια σου και γίνονταν ροζ τα μάγουλά σου από το κρύο.Και τώρα είμαι μόνος.
Έρημοι δρόμοι,μετράω τις δυνάμεις μου,να έβλεπες τη φούστα με το τούλι,να μέτραγα πάλι γελώντας τα κόκκαλά σου,να πηγαίναμε στη Σπείρα στην Αθηναιδα,να τραγουδάω δυνατά και να γελάς,να γελάς,να είσαι ξανά υγιής και ήρεμος και να μην ψάχνεις μεσάνυχτα κάβες και κακόφημες συνοικίες και να με κάνεις να κλαίω.
Μετράω τις δυνάμεις μου στον καθρέφτη.Και δεν ξέρω,πάλι,ποιος θα νικήσει.
No comments:
Post a Comment