Saturday, December 29, 2007

Rare rose


Το καλό μου φόρεμα μυρίζει ουίσκι και καπνό.Το σώμα μου πονάει,τα χείλη μου ξερά και άχρωμα,πρωί,νερό πολύ,ξεφτισμένο βερνίκι νυχιών,δυο τρεις βλεφαρίδες στο μάγουλό μου.
Η ψυχή μου έχει μώλωπες.Φοράω το πουκάμισό σου τα βράδια και σε αγκαλιάζω στο νου μου.Σάββατο μέσα στις γιορτές.Πολυκοσμία και χρώματα,και μπαλόνια,και κοριτσάκια με σκούφους,και η νύχτα να μου γνέφει.
Είμαι αητός χωρίς φτερά,οι στίχοι της Ευτυχίας.Διαβάζω ποιήματα του Καίστνερ,als ich ein kleiner Junge war.
Δρέσδη και Βερολίνο και Φράιμπουργκ και Μάρμπουργκ.
Πόσο καιρό έχω να πάω σε Weihnachtsmarkt.Τραγούδια του Κουρτ Βάιλ με τη Λόττε Λένυα από το δισκοπωλείο στην Uniplatz.Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα και ο πειρασμός.Το θυμάσαι το δισκοπωλείο στην Uniplatz?Πως μύριζαν τα βινύλια?Πως πηγαίναμε στο dm και συνέχεια γελούσαμε στα ράφια?Το αρωματοπωλείο "Frosch"που πουλούσε εκείνο το πανάκριβο άρωμα L'Artisan Parfumeur, "Tea for two"?
Που από εκεί αγόραζα το κραγιόν Bite your lips,just bitten strawberry,που σου άρεσε;
Και οι καφέδες μας στο Cafe Journal,στα χέρια πιασμένοι.
Τώρα νυστάζω εύκολα και αναζητώ εύκολες απολαύσεις.Δε ζητάω πολλά,ζω με τα λίγα,όπως πάντα,και τολμώ ακόμα,ακόμα, να ονειρεύομαι.Τη μεγαλύτερη πολυτέλεια της ζωής.

6 comments:

violila said...

oso ki an exipnoi eimaste podaroume sto afeles
rempetadika me thliberes fones
axroma vradia

violila said...

oneira san alithies kai simera tha vgoume na se psaksoume sta vareta parti kai tha leipei
den ksero pia an milao gia sena i esi eisai o ekprosopos tis eutuxias mou
prospatheies na vro xara sta theoritika vivlia tis xaras,na ta kano pragmatikotita,na anoikso mia alli psixi na mou pei ti otan i skepsi mou sinexeia sta idia gurizei

zero said...

Ευχομαι ενα Ευτυχισμενο 2008.

marquee de mud said...

τωρα νυσταζω ευκολα αλλα βγηκα σε αδεια και ενω κατεβαινω για να κοιμηθω να τον χορτασω τον υπνο καθομαι να κλεψω λιγες νοτες ακομα και κλεινουν τα ματια μου οπως τοτε που μου λεγαν "αφου κοιμασαι γιατι δεν πας για υπνο;" και γω καθομουν λιγο ακομα για να ακουσω αλλη μια ιστορια απο τους μεγαλους. ακριβως οπως κανουν τωρα τ'ανηψια μου που ηρθαν απο το νοτο για να υποδεχτουμε μαζι το νεο ετος.

καλη χρονια να εχουμε και ακου την πιο ωραια ευχη που μου εστειλε μια ψυχη τα χριστουγεννα. "ευχομαι υγεια και αρμονια στις ζωες μας"
ετσι κατι τοσο απλο που ομως ποτε δεν ειχα ζητησει, ποτε δεν ειχα ευχηθει ΕΤΣΙ. τοσο απλο που τα χωραει ολα και που απο προχθες εγινε η μονη μου προσευχη κι αυτο ευχομαι για ολους μας. να εισαι καλα...

υγ και καταλαβα επιτελους ισως για πρωτη φορα γιατι κουραστηκε και εφυγε μακρυα αυτη η ψυχη

violila said...

marquee de mud
pou krivestai ston kosmo?kai den mporo na sas gnoriso

marquee de mud said...

@violila δεν κρυβομαστε. εμεις καπου εδω γυρναμε. εσεις;