Δήμος Μούτσης στο ραδιόφωνο,η Δευτέρα ξεπροβάλλει μάλλον άχαρα στις 4 το πρωί μέσα στη σκοτεινιά των προαστείων.
Ανακατεύω το παρελθόν με το μέλλον,θέλω να πάω στη θάλασσα τώρα που είναι χειμώνας,να περπατήσω στην ακρογιαλιά,βγαίνω για δουλειές στις λεωφόρους,το δέρμα του προσώπου σκάει και υποφέρει,κοκκινίλες στα μάγουλα,φαρμακεία και δημόσιες υπηρεσίες,να πίναμε μαζί ένα τζιν με τόνικ καθισμένοι στη μπάρα την ώρα που σκοτεινιάζει..
Searching for Sebald,ψάχνω βιβλία,παιδικά και βρεφικά ρούχα,ροζ,λευκά,απαλά υφάσματα,χρώματα,ήρεμοι ύπνοι στην κούνια.
Δεν πήγα να δω ακόμα το Ελίζαμπεθ στο σινεμά,γιορτάζουν τόσοι και δε με κάλεσε κανείς,κανείς,Κυριακή απόγευμα στον καναπέ και στο παράθυρο της κουζίνας που καιρό έχει να ακούσει γέλια,σα δε ντρέπεσαι,σα δε ντρέπεσαι,άλλοι θα διναν ότι πολυτιμότερο έχουν για να ζήσουν τη ζωή τη δικιά σου.
Κι εσύ σχεδόν την πετάς στο δρόμο.
6 comments:
Και γιατί να ντρέπεσαι αν θέλεις να πετάς τη ζωή σου στο δρόμο. Είναι δική σου η ζωή, είναι δική σου η διάθεση να τη ζήσεις όπως προτιμάς... Ίσως να είμαι "εκτός θέματος" οπότε απλά αγνόησε το σχόλιο μου, αλλά διαβάζοντας το ποστ μου ήρθαν στο νου καταστάσεις που έχω ζήσει και πιστεύω ότι και η απομόνωση είναι μια επιλογή που οι φίλοι πρέπει να σέβονται και να εξακολουθούν να μένουν διακριτικά... τριγύρω. Αλλιώς δεν αξίζει να λέγονται φίλοι...
Και... αλλαγή θέματος... Τι υπέροχες φωτογραφίες στο Searching for Sebald ...
Εε ναι ...ενταξει , πολυ ομορφο το ποστ.
Οπως ολα τα δικα σου.
Την καλησπερα μου.
empros
ξεκινησα μια μερα στο παρισι
οχι στο παρισι της πιαφ και της ντυράς.με κουρασε το μετρο ψαχνω για σπιτι και κουραστηκα,χθες βαζοντας την λεξη μανιοκατάθλιψη έπεσα στο μπλογκ σας...και ετσι σας εγραψα
αλλα δεν πηρα ενα σημα
να μαι ξανα εδω λοιπον
θα σας προτεινα καραπανου το λάθος και το μαμα
ωραία παρέα
γαλάζια λαίδη,δυστυχώς το searching for sebald δεν μπορώ να το βρω,και όντως οι φωτογραφίες είναι υπέροχες..
ζέρο καλησπέρα
vialila ευχαριστώ.Τα βιβλία της Καραπάνου τα έχω διαβάσει,μου άρεσαν.Παρίσι ε;Τυχερή..
ισως και να μουν πιο τυχερη αν γνωριζα το παρισι που γνωρισε η γενια των δικων μου...σημερα μπηκα σε μια απο αυτες τισ σοφιτες και τρομαξα και επαθα ητα μετα μεχρι τωρα.ευχαριστω που απαντησες
Post a Comment