Mηχανικές κινήσεις Κερασία μου.
Πριν τον ύπνο-περιγραφή.Ανοίγεις διάπλατα τις μπαλκονόπορτες,κοιτάς τα φώτα των σπιτιών,από τότε που ήσουν κοριτσάκι αναρωτιόσουν τι κάνουν οι άνθρωποι πίσω από τις κλειστές πόρτες.Πας στο μπάνιο.Το σπίτι σου είναι ζεστό,ευτυχώς.Ακούς Σωκράτη,με πνίγεις,Στέλλα είναι αλλιώτικα εδώ και από λάθος μπορεί να σωθώ.Γδύνεσαι.Κοιτάζεσαι στον καθρέφτη,οι ουλές,οι ραγάδες,τα κοκκινισμένα μάτια.Πλένεις το πρόσωπό σου,τα χέρια σου,βουρτσίζεις τα δόντια σου,χτενίζεις τα μαλλιά σου.Βγήκε η ρίζα,πολλές λευκές τρίχες,δε σε νοιάζει.Σιγά.Σκουπίζεις γύρω γύρω το νιπτήρα.Αναστεναγμός.
Πίσω στην κάμαρα.Κλείνεις τις μπαλκονόπορτες,πίνεις νερό,ξαπλώνεις.Σβήνεις το φως.
Κλείνεις τα μάτια.
"Ωραία που είναι η ζωή ε Κατερίνα;"
¨Καλή είναι"
(από τα Κόκκινα Φανάρια)
Κάποτε με φώναζαν Κερασίαbelle...
1 comment:
μηχανικές κινήσεις κι αμυντικοί κυνισμοί...κάποιες φορές το πασιφανές μπορεί να κρυφτεί με τον καλύτερο τρόπο.
Post a Comment