" Ο Καζαντζίδης αποτελεί μεγάλη εξαίρεση μέχρι σήμερα.'Ολοι οι άλλοι είναι πια γερασμένοι.Δεν τους αντέχει το αυτί του κόσμου.Όλοι μα όλοι και ο Νταλάρας μαζί.
Ο Καζαντζίδης δεν είναι σ' αυτή την κατηγορία και είναι ο μόνος.Λέγανε παλιά οι οικογένειες,πήγαινε γυναίκα να πάρεις φασόλια,ρεβίθια,λίγο ρύζι,αλλά πάρε και το δίσκο του Καζαντζίδη,αυτός που είχαμε τρύπησε πια,έλιωσε απ'το παίξιμο...Παίρνανε το δίσκο του Στέλιου μαζί με το φαί ρε.Ο Καζαντζίδης ήταν μέσα στις ανάγκες του κοσμάκη.
Στο 'Κάστρο" όταν ήμουνα,μου πέφτει ο Καζαντζίδης.Έρχεται κάποιος και με ειδοποιεί να πάω κάτω στου Κουλουριώτη που με θέλει ο Καζαντζίδης για να κλείσουμε δουλειά το καλοκαίρι μαζί..Πάλι ένα βράδυ εκεί που παίζαμε,σκύβει ο Στέλιος και μου λέει,ρε μανίτσα,απόψε γουστάρω να παίξεις ένα ταξιμάκι να ακούσουμε όλοι.Ότι θέλεις Στέλιο μου,αλλά θα παίξω ένα τραγούδι που θελω να πεις εσύ,ένα παλιό.Ωραία,λέει ο Καζαντζίδης.
Εμένα τα αυτιά μου ήτανε πάντα γεμάτα από Στράτο και Μάρκο και όλους τους αρχαίους.
Όλων αυτών τα τραγούδια κυκλοφορούσαν μέσα στα αυτιά μου.Θέλω Στέλιο,να πεις το "Βαρέθηκα τον αργιλέ".Φύγαμε λέει.
Αρχίζω ένα ταξίμι,συνεχίζω,παίζω λίγο,και μπαίνει ο Καζαντζίδης.Αρχίζει να τραγουδάει ο Στέλιος.Αφού το θυμαμαι τώρα και ανατριχιάζω.
Μιλάμε για μεγάλη μορφή του τραγουδιού,μιλάμε για ...
δεν υπάρχουν λέξεις να πουν για τη φωνή του Στέλιου.Μόνο η καρδιά,η ψυχή τις νιώθει,τις καταλαβαίνει,ξέρει λέξεις που μπορούν να περιγράψουν το Στέλιο.Τραγουδάει ο Στέλιος και ποιος είδε το Θεό και δεν φοβήθηκε.Μου φυγε το μπουζούκι απ'τα χέρια,δεν ήξερα πως να το κρατήσω,έμεινα να κοιτάζω και ν'ακούω.Άκουγα,άκουγα...
Ο μπαγάσας,καλή του ώρα εκεί που'ναι.Μεγάλος,πολύ μεγάλος.Μεγάλη σημαία ο Καζαντζίδης.Όταν λέμε Καζαντζίδης,τελειώνουν όλα.Πάρτε το χαμπάρι ρε."
..Ο εξαίσιος,προφορικός λόγος του Γιώρφου Ζαμπέτα.Μακριά από την ξύλινη γλώσσα των λογίων.Από τις αποδείξεις πως μερικοί άνθρωποι χωρίς σχολική μόρφωση έχουν αυτό που άλλοι με χιλιάδες πτυχία δεν μπορούν να δώσουν.Ψυχή και αγάπη.
Κι εγώ πάνω από όλα,αυτό ζηλεύω.Αλλά νομίζω,πως λίγο το έχω.Λίγο,μεγάλο όσο ένα σπυρί στάρι,αλλά το χω.