Βλέπω μαζί με την Ε. το e!entertainment.Δείχνει μια εκπομπή-ριάλιτυ με τίτλο "Girls of the playboy mansion",και καταγράφει τη ζωή των τριών φιλενάδων του Χιου Χέφνερ στην έπαυλη του Playboy.(29 στρέμματα).
Ζουν μέσα στη χλιδή,γελάνε,λένε αστεία.Οι δυο απ τις τρεις έχουν φτιαγμένο στήθος.Ακούω πως είναι συνηθισμένο στο Λος Άντζελες,πόσο μάλιστα αν είσαι και φιλενάδα του Χέφνερ.
Τις δείχνει να ξυπνάνε και να φτιάχνουν τα μαλλιά,να βάζουν πούδρα και κραγιον και να φτιάχνουν τις βλεφαρίδες με το ειδικό ψαλιδάκι.Είναι ξανθές.Η μία τελειώνει το δεύτερο μεταπτυχιακό της.Κάνουν μπάνιο στην πισίνα,παιζουν με τα σκυλιά τους.Παραγγέλνουν το μενού της ημέρας από τον υπεύθυνο.Είναι κάτω των 25.
'Θα ήθελες να ζεις έτσι;" με ρωτάει η Ε."μέσα στη χλιδή;".Όχι φυλακισμένη σε μια έπαυλη.Που θα έπρεπε να γυρνάω στις 9 στο σπίτι(κανόνας του Χέφνερ).Όχι φυλακισμένη στην ίδια μου την εικόνα.Θέλω να είμαι με ρυτίδες στα 50 και όχι το φάντασμα της παλιάς μου νιότης.
"Θα πόζαρες στο περιοδικό;" "Εσύ;" απαντάω."Με τίποτα,ντρέπομαι,είμαι χοντρή,αλλά και να μην ήμουν πάλι θα ντρεπόμουν.Απάντα κι εσύ".
"Αν μου έδιναν αρκετά χρήματα να τελειώσω τον περιβάλλοντα χώρο του σπιτιού και να αγοράσω και κύλινδρο για το σίδερο,ίσως.Αλλά όχι ολόκληρο γυμνό."
(Αν και για να μαι ειλικρινής,μπορεί και να δείλιαζα αν μου το πρότειναν).
Θα θελα το σώμα μου να διαλέγω εγώ σε ποιον θα το δείξω.Ποτέ δεν ντράπηκα για αυτό.Αγαπάω τις ραγάδες μου,κάποια στιγμή θα σταματήσω να βάφω τα μαλλιά μου για να δείχνω τα λευκά.Ευχαριστώ μια και μόνη γυναίκα για αυτό-τη μάνα μου-που στα 12 μου είπε
"αυτό είναι και δε θ'αλλάξει,να προσέχεις με τι το τρέφεις,έχεις μόνο ένα.Θα σε στηρίξει όσο το στηρίζεις εσύ.Να το αγαπάς και θα σε αγαπάει και κείνο".
Και έτσι γίνεται.Γιατί κι εκείνη έκανε έτσι.Ποτέ δεν νοιάστηκε για ένα τεράστιο σημάδι εγχείρησης σε όλο το μήκος της κοιλιάς της και φοράει ακόμα μπικίνι "γιατί δεν αντέχει πράγματα που στενεύουν το σώμα της,θέλει να νιώθει ελεύθερη".Ποτέ δε νοιάστηκε για τις γραμμές γύρω απ τα χείλη της.Και όλες οι φίλες της που τρέχουν στα κομμωτήρια την κοιτάνε με ζήλεια.Και δεν την πιστεύουν όταν λέει πως πλένεται μόνο με πρασινο σαπούνι και μετά βάζει Νιβέα,πως δεν πηγαίνει ποτέ για ψώνια και φοράει τα παλιά αλλά ακριβά της καλοδιατηρημένα ρούχα ενώ εκείνες πίνουν καφέ μετά τις περατζάδες στα μαγαζιά.
Και θα θελα να της αφιερώσω το ποστ αυτό-για να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Γιατί στο κάτω κάτω,δεν αξίζει να είσαι δέσμιος της εικόνας σου στον καθρέφτη.
Δεν θα την πάρεις μαζί σου..
Ελένη,σ ευχαριστώ.
Κι εσύ Ελένη,και η κάθε Ελένη που τραγουδάει και η αγαπημένη σου τραγουδίστρια,η Αλεξίου.
4 comments:
Μαλιστα...
στα λογια μου ερχεσαι.
Πραγματι η ιστορια με τα reality
...εχει παραγινει.
Η μητερα σου ειχε δικιο.
ΥΓ: καλο το ποστ.
ζερο.
Σιχαίνομαι τις φυλακές και πόσο μάλλον όταν τα κάγκελα δεν είναι παρά η εικόνα μας. Βέβαια, εξομολογούμαι την αμαρτία μου. Θαυμάζω τις γυναίκες που είναι απλές, λιτές με κομψή σιλουέτα, καλόγουστα ρούχα, όμορφα μαλλιά, στιλπνή επιδερμίδα. Τις γυναίκες που είναι πάντα περιποιημένες είτε πάνε στο φούρνο, είτε στη δουλειά, είτε κάνουν δουλειές μέσα στο σπίτι. Τις φθονώ και θα ήθελα να είμαι έτσι χωρίς εξτραβαγκάντζες, γυφτιές,κιτσιές και νεοπλουτίστικες μαλακίες. Τάδε έφη άτομο που ξυπνάει τελευταία ώρα να πάει στη δουλειά, δεν αθλείται ποτέ, δεν ξέρει τι είναι το πιστολάκι και κυκλοφορεί εν γένει σαν τη Μαφάλντα τρωγοπίνοντας ό,τι του 'ρθει, καπνίζοντας αρειμανίως και φορώντας ό,τι βρει μπροστά του, φερόμενο με έπαρση στο σώμα του που διατηρείται προς το παρόν από μια εύνοια της φύσης σε φυσιολογικά επίπεδα. Όλα αυτά περί κομψότητας όμως, θέλουν τόσο πολύ χρόνο που φοβάμαι ότι δεν τον διαθέτει κάποιος, εκτός αν έχει αποκτήσει τέτοιες συνήθειες καλές από τα μικράτα του. Το ίδιο πιστέυω ότι συμβαίνει και σε σένα cherryfairy που αν δεν ήσουν τόσο χαριτωμένη θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να είσαι απλή και χύμα.
εγώ μέχρι τα 18 είχα άσχημη ακμή και έφυγε από μόνη της-και σήμερα για πρωινό έφαγα μισό λίτρο παγωτό σοκολάτα.(με έξτρα σιρόπι!)
όλα όσα περιγράφεις είναι ο μοναδικός λόγος που τσακώθηκα με τις φίλες μου στις διακοπές… στο κάτω κάτω αν δεν αγαπάμε το σώμα μας πως θα σταματήσουμε να ντρεπόμαστε γι αυτό; Δεν λέω όλοι θα θέλαμε να αλλάξουμε κάτι στην εμφάνιση μας αλλά όχι και να αισθανόμαστε μειονεκτικά σε παραλίες, φωτογραφίες και εξόδους με τους φίλους μας. Άλλωστε αν οι φίλοι μας μας κάνουν παρέα για την τελειότητα του σώματος μας ή αν βλέπουν φωτογραφίες και σκέφτονται ή κάνουν αρνητικά σχόλια τότε δεν αξίζουμε τέτοιους φίλους! Αυτά! Μπράβο στην μαμά σου πάντως…
Post a Comment