Ο ταχυδρόμος έχει άδεια.Όλα είναι στατικά.Η αυλή γεμίζει χώμα.
Όλοι περιμένουν την τηλεοπτική σεζόν." Μια πόλη στη λογοτεχνία-Ερμούπολη".Σκόνη,σκόνη,σκόνη.Τα βράδια φοβάμαι.Σκέφτομαι ναυάγια,φοβάμαι.Μπήκαμε στο Ζυγό.
Μέλι ακακίας.Έκλεισαν όλα τα καφέ.
Μου πες θα τηλεφωνήσεις,δεν το έκανες.Παλιές φωτογραφίες,παλιά άρθρα.Αναστενάζω.Μαζέυουν βαλίτσες και οι ντόπιοι.Πάει η γραφική Χώρα.Άδεια από τις 5 το απόγευμα.
Καλωσορίσατε στην κανονική ζωή των νησιών.
The meek shall inherit the earth.
2 comments:
Θυμήθηκα εκείνο που έλεγε ο ποιητής ότι αν επιτευχθεί ένα αποδεκτό επίπεδο εσωτερικής ακινησίας όλα τα έξω δείχνουν να στοβιλίζονται αενάως. Νομίζω ότι το αντίστροφο δε συμβαίνει απαραίτητα, γιατί τότε πώς θα προέκυπτε το χάος..
Θα έμενα για πάντα στην Ερμούπολη.
Αν ίσως δεν έσερνα μαζί τα βουνά μου.
Κι εγώ θα έμενα για πάντα στην Ερμούπολη,μα όχι στη Χώρα του νησιού μου.Εκείνη βαλτώνει με τα πρωτοβρόχια,χαράζει τους τοίχους η υγρασία και η πλήξη χορεύει σκυλάδικα κάθε Σάββατο,1-6 ακριβώς.
Post a Comment