Τα μοντέλα χεριών δεν πλένουν ποτέ τα πιάτα.Αυτό μου ήρθε στο μυαλό τώρα-η δουλειά έπεσε,διαβάζω για την Ερμούπολη της Σύρου οκλαδόν στον καναπέ,διαβάζω αστυνομικά μυθιστορήματα και κάνω άνω κάτω τα συρτάρια ψάχνοντας το ένα ή το άλλο,έχω να βγω έξω κάτι μέρες,να μιλήσω σε ανθρώπους περισσότερες.
Θα ξανακαλοκαιριάσει.Η παραλία θα δείχνει γαλάζια και άδεια και θα ψιθυρίζει μυστικά στις σπηλιές.Κι εγώ θα κάθομαι οκλαδόν στο πάτωμα ξυπόλητη και θα διαβάζω κάτι άλλο,πριν κατέβω στην παραλία να νιώσω την άμμο ανάμεσα στα δάχτυλά μου.
Κάπου κάπου θα σκέφτομαι τον ποιητή Αρίωνα που τον έσωσαν τα δελφίνια.
Ή τα φθινοπωρινά φρούτα στα κλαδιά.Δεν είμαι έτοιμη να χειμωνιάσει ακόμα.Θέλω κόκα κόλα σε ψηλά ποτήρια με θρυμματισμένο πάγο και πολύ λεμόνι και δυο λευκά φορέματα που δεν πρόλαβα ακόμα να φορέσω,απλωμένα και σιδερωμένα πάνω στο τραπέζι της κουζίνας.
4 comments:
To καλοκαίρι θα έπρεπε να κρατά περισσότερο από τις άλλες εποχές. Κάτι μου λέει ότι ο Σεπτεβρης δε θέλει να είναι φθινοπωρινός... τον αναγκάζουν.
Έχει μείνει ακόμα καλοκαίρι και για θρυμματισμένο πάγο και για λευκά φορέματα.
δεν περιμένετε με ανυπομονησία τα κοντομάνικα που θα μείνουν έξω από τα υπόλοιπα καλοκαιρινά, που θα μαζευτούν, και θα φορεθούν και το χειμώνα, κατάσαρκα, κάτω από βαρειά παλτά;
λαίδη,προτιμώ το χειμώνα μάλλον,αλλα φέτος καλοκαίρι δεν κατάλαβα και θάλασσα δεν ευχαριστήθηκα,δυστυχώς...
Αρετή,ναι,όπως και τις μάλλινες φανέλες των παππούδων και τη φωτια δίπλα στο τζάκι,και τις χειμερινές θεατρικές παραστάσεις.
Στείλτε μου το μαιλ σας-σας έγραψα και μου το γυρνάει πίσω.φιλιά.
cryssgerou@hotmail.com
-δεν κατάλαβα γιατί σας το γυρνάει πίσω, πείτε μου, αν είναι, γιατί, ως γκαβούλιακας, δε βλέπω κιόλας πουθενά το δικό σας-
Post a Comment