ginger cookies

Μερικοί φίλοι με ξαναθυμούνται.Σκέφτομαι πως ποτέ δε ζήλεψα ομορφιές και παραστήματα,ή εραστές άλλων.
Ζήλεψα τα γράμματα των μουσικών,σαν καλλιγραφία,συνηθισμένα από το πεντάγραμμο τα χέρια,να γράφουν τρυφερά νότες σαν αχιβάδες.
ξυπνάω φοβισμένη από τον ιδρώτα με κροτάφους κρύους.Ψάχνω να βρω μια γωνιά ζεστή στο σκέπασμα.Ο Στάλιν καραδοκεί.Στην Αγ.Πετρούπολη δεν είναι ασφαλής η νύχτα.
Σ' αυτή τη γωνιά του κόσμου ίσως και να ναι.Μου έλεγαν να γυρίσω πίσω γιατί δε νοιαστεί κανένας στο Βορρά.και γύρισα,και πάλι δε νοιάστηκε κανένας.
Ο Φελλίνι καλεί στη σκηνή τους ήρωες κάτω απ'τη μουσική του Ρότα.Η Τσινετσιτά γκρεμίζεται σα σε ντόμινο.Η μάμμα Ρόμα στο μπακάλικο.
Μερικοί φίλοι έχουν επιτυχία.
Κόβω τα μαλλιά μου,τα ακουμπάνε πάνω στον ασημένιο δίσκο και χαράζψ,αφηρημένα,κύκλους σαν αυτούς του Σολομώντα.