άρχισε γύρω στα 12,στα 13,σε κάποιο όροφο ενός σουπερμάρκετ,με ένα μολύβι και μια μάσκαρα της Maybelline,την κλασική,η ροζ με το πράσινο καπάκι.Ήμουν άχαρη,ήταν φυσικο,ήμουν 12.Περνούσα ώρες προσπαθώντας να μάθω πως γίνεται η σωστή γραμμή πάνω από το βλέφαρο,σύρριζα,λεπτή ή πιο παχιά,και κοιτούσα το αποτέλεσμα-και για να είμαι ειλικρινής,δεν έβλεπα και κάτι τρομερά διαφορετικό.Έψαχνα τα ντουλάπια της μητέρας μου για αρώματα-που δε φορούσε ποτέ-την παρακαλούσα να μου αγοράσει την Amarige του Givenchy,θυμάμαι ακόμα τα παρακάλια μου,σε παρακαλώ,σε παρακαλώ.Δεν μου την πήρε ποτέ,την αγόρασα μόνη μου πολύ αργότερα,μου αγόραζε βιβλία και σοκολάτες και καρτ ποστάλ,μου αγόραζε πουλόβερ από το marks n spencer,αλλά δεν κταλάβαινε τι έβρισκα και περνούσα ώρες μποροστά από μπουκαλάκια και βαζάκια,μυρίζοντας πότε το ένα ,πότε το άλλο,και βαριόταν και έλεγε μετά από λίγο "Φεύγουμε;"
Μετά από χρόνια πήρα και ένα ρουζ,ίσως και να ήταν από το body shop,από εκεί αγόραζα πια αρωματικό λάδι fuzzy peach,shower gel pink grafefruit,η μυρωδιά με ζάλιζε,έπρεπε να φεύγω γρήγορα γιατί θα λιποθυμούσα.Νόμιζα πως θα γίνω μια άλλη,και τότε κατάλαβα πως δεν αλλάζεις με μερικά μπουκάλια και κόκκους πούδρας.
Και όταν το κατάλαβα αυτό,αγόραζα ακριβώς αυτό που μου ταίριαζε,δεν έβλεπα ελαττώματα αλλά προτερήματα,και κατάλαβα τι μου αρέσει,το μολύβι χάθηκε,έβαζα υγρό eyeliner με το πινέλο,σπάνια φοράω κραγιόν,ποτέ δεν τα συμπαθούσα,μου ξέραιναν τα χείλη,έχω αρκετά,μου αρέσει το rouge noir της Chanel,έπαιζα και με άλλα,θυμάμαι ένα βερνίκι στο Boots που λεγόταν dragon's blood,πόσο μου άρεσε το boots,αγόραζα ασπιρίνες και ταμπόν και χαρτομάντιλα και σαπούνια και παιδικες οδοντόβουρτσες με το Γουίνι,και λοσιόν Ε45 και σαπούνια με αρωμα macaroon και μετά πήγαινα στα σταντ των εταιρειών και δοκίμαζα ρουζ με τίτλο pink pool,και σαμπουάν παιδικά με άρωμα cherry almond,και καμιά φορά πήγαινα στο Λονδίνο και στο Harvey Nichols αγόρασα το πιο ωραίο ρουζ που υπάρχει,το benetint της benefit, και σαπούνια aveda rosemary mint και κρέμα σώματος Kiehl's,και ζωγράφιζα το πρόσωπό μου,γιατί σαν παιδί δεν έκανα ωραίες ζωγραφιές.
Και τώρα μεγαλώνω κι άλλο και μου αρέσουν ακόμα τα καλλυντικά και τα αρώματα,μα πλένομαι με πράσινο σαπούνι και βάζω νιβέα στο μπλε κουτί ,ποτέ δεν ξεχνάω όμως το ρουζ στα μάγουλα και το άρωμα ανάλογα με την περίσταση,γιατί δε με πειράζει πια που είμαι εγώ.
Δεν με πειράζει.
10 comments:
πρώτο μολύβι, μαύρο μαλάκο, κλεμμένο απο συρτάρι της μάνας μου, το χε απο τα φοιτητικά της χρόνια. μετά, ενα μωβ ανοιχτό μολύβι, δε μου πήγαινε, με ρωτούσαν γιατί ήταν πρησμένα τα μάτια μου κι αν έκλαιγα.ύστερα, white mask body shop και ocean, άδειασα ολόκληρα μπουκάλια πάνω σε φορέματα. Τώρα μολύβι μαύρο σκληρο chanel, Blue Davidoff Cool Water, αρχαίο κόκκινο κραγιον l' oreal κι ενα ρουζ lancome δανεισμένο απ' τη μάνα
μου. Πώς το λένε;...Something Old, Something New, Something Borrowed, Something Blue. :) φιλιά.
τι άλλο κλέβουν από την μαμά ?
τι έκανες Λονδίνο?τι σπούδασες?
σήμερα είδα kenzo στο Saint germain αλλά ο θυμός δεν εφευγε με τίποτα
αχαριστία?η απλά μοναξιά
μία ερώτηση.Επειδή έχεις μιλήσει αρκετά για μπουγάδες σημερα πήγα για πλύσιμο στο πλυντήριο της γειτονιάς.πως τα άσπρα παραμένουν άσπρα?καμία συμβουλή?
ελπιζω να μην με παρεξηγησες
φιλια κατακόκκινη παπαρούνα
ακρατ,ρούχα,κρέμα,ψηλοτάκουνες γόβες,χαμόγελα και δάκρυα
βιολίλα,σπούδασα ξένες γλώσσες,όχι στο λονδίνο,δυο ώρες ανατολικά με το τραίνο,στο λονδίνο πήγαινα μονοήμερες εκδρομές όταν είχα χρόνο,έπαιρνα το τραίνο το πρωί και ξαναγυρνούσα βράδυ.
Δε με πρόσβαλλες,αντίθετα.Σε όσο πιο ψηλή θερμοκρασία αντ΄χουν,π.χ τα βαμβακερά στους 90 βαθμούς με κάποιο λευκαντικό μαζί όπως π.χ vanish ή ace.Αν έχουν κιτρινίσει από πολυκαιρία,σε χλιαρό νερό με λίγη χλωρίνη,πάλι αν το ύφασμα το επιτρέπει.
Πολύ σημαντικό,κάθε τόσο λίγο λουλάκι στο πλυντήριο για να μη γαριάζουν.Και calgon για τα άλατα,μαλακώνει και το νερό και δε χρειάζεται μαλακτικό.
Ρώτα ό,τι άλλο χρειάζεσαι!
ημερίσιες εκδρομές πήγαινες μόνη σουκαι δεν σε τρέλλαινε η μοναξιά?αυτά τα απορυπαντικά πρέπει να τα βρω στα γαλλικά.Μια άσπρη μπλουζα μπερσκα εγινε σμολ πάντως στους 40,την κυριακή στα δημόσια πλυντήρια του Παρισιού.Τι γλώσσες εκτός αγγλικών?
ρούχα από bershka,zara,hm,σε όσο πιο χαμηλές θερμοκρασίε μπορείς,η ποιότητα είναι μάλλον μέτρια,εγώ κάνω συνήθως ό,τι λέει το ταμπελάκι.
γερμανικά και σουηδικά,τα σουηδικά δεν τα θυμάμαι καθόλου πια,κρίμα.όχι,ήταν πολύ ωραίες οι εκδρομές,πήγαινα και σε άλλες πόλεις,στο Κέμπριτζ πολύ συχνά,έβλεπα μουσεία και μνημεία και έτρωγα μεσημεριανό στις παμπ και γυρνώντας αγόραζα σοκολάτες και περιοδικά από το boots για το ταξίδι στο σταθμό liverpool street.
πω πω πόσες χρήσιμες συμβουλές δια τους εργένηδες...
εχω ταραξει τα μαγαζια ,και βολτες με λεωφορειο,αγορασα κατι τρελλοπαπουτσα σεξυ γοβες,αναρωτιεμαι αν θα τα φορεσω.hm κοκκινα φουξια πορτοκαλι
μετά μ επιασε πτωση σουστελνω το ποιημα του καρυωτακηΤώρα η βραδιά,
γλυκιά που φτάνει,
θα μου γλυκάνει
και την καρδιά.
Τ' αστέρια εκεί
θα δω, θα νιώσω
οι άνθρωποι πόσο
είναι κακοί.
Κλαίοντας θα πω:
"Άστρα μου, αστράκια,
τ' άλλα παιδάκια
θα τ' αγαπώ.
Ας με χτυπούν
πάντα κι ακόμα
θα'μαι το χώμα
που το πατούν.
Άστρα καθώς
άστρο και κρίνο,
έτσι θα γίνω
τώρα καλός".
Post a Comment