Θα έρθουν φέτος τα Χριστούγεννα μα τα δώρα που θα ανταλλάξουμε ίσως και να μην έχουν αξία, δε θα έχουμε όρεξη ούτε για πολύχρωμα στολίδια ούτε για διάθεση, με κόπο θα σηκώνουμε το τηλέφωνο για να ευχηθούμε, ίσως εγώ αγοράσω ένα βιβλίο και στο χαλάκι του πατρικού μου στο σαλόνι σκύβω για να δω τις σελίδες στο μισοσκόταδο.
Λέξεις όπως προδοσία. Απογοήτευση. Λέξεις όπως θράσος, φόβος, δειλία. Αγάπη, συντροφικότητα, εμπάθεια.
Λέξεις όπως ταπείνωση. Σκορπισμένες πάνω σε λευκό φόντο τα μαύρα τυπωμένα σημάδια, τα φώτα στο τζάμι ξέρουν περισσότερα από όσα ξέρω εγώ, κάπου ακούγονται φωνές μα φέτος όχι γλέντια όχι τραγούδια ούτε Τζούντυ Γκάρλαντ και γιρλάντες. Μόνο στιγμιαίος καφές σε ραγισμένα φλυτζάνια, πέρασαν οι γιορτές των παιδικών μου χρόνων στα λόμπυ ξενοδοχείων τότε που λαχταρούσα αγγίγματα που δεν επιτρέπονταν και άνοιγα τα μάτια διάπλατα σε φλερτ, σε κρυφά ψεκάσματα με μεγαλίστικες κολώνιες και τα μαλλιά ριγμένα στους ώμους, τώρα δε θέλω να με αγγίξεις στα μαλλιά ο αυχένας μου νομίζει πως είσαι ο δήμιος του και ανατριχιάζει από φόβο
Και θέλω να σου πω, σώμα, έχω σώμα και έχω φωνή μα εσύ είσαι στέρεος και εγώ εξαυλωμένη μέσα στους φόβους μου και θέλω να ψήσουμε κάστανα στη φωτιά και να τα συνοδέψουμε με καφέ και κονιάκ σε μισοσκόταδα χωρίς να μιλάμε μα πάντα ξεχνάω να τα αγοράσω και τα κάστανα και τα ξύλα-και το κακό είναι πως το ξεχνάς κι εσύ.
No comments:
Post a Comment