Όσοι..

Σε όσους νοσταλγούν τη γεύση της κρέμας Αραβοσίτου Γιώτης. Τα παιδικά κεντήματα μάρκας "Φρύνη". Σε όσους αγόραζαν κάθε Σεπτέμβρη τα σχολικά τους απ' τον Πάλλη.
Που διάβαζαν ξανά και ξανά Πηνελόπη Δέλτα. (Ένα από τα μεγαλύτερά σοκ μου μικρή, όταν έμαθα ότι αυτοκτόνησε). Τους γονείς τους που έπιναν καμπάρι-σόδα στις ονομαστικές εορτές.
Και ουίσκι Μπαλαντάινς για τους άντρες,τα σκυλάκια στο μπουκάλι του Μπλακ εντ Γουάιτ.
Τα τσιγάρα Μίλντε Σόρτε.Για όσες μάζευαν τα αυτοκόλλητα της Σάρα Κέυ και ήθελαν να ζουν τη ζωή της Σάρα Κέυ.
Η Χιονούλα και η Ροδούλα και οι πριγκίπισσες που ήταν κλεισμένες στο παλάτι και κάθε βράδυ γίνονταν κύκνοι, πήγαιναν στο χορό και το πρωί έβρισκαν μόνο τα λιωμένα τους παπούτσια.
Για τα παιδιά που μισούσαν τις πέτσες απ'το αρνί. Που προσπαθούσαν να ράψουν καινούρια ρούχα για τη Μπάρμπι, είχαν μόνο μία.
Τις μαμάδες που αγόραζαν το περιοδικό Burda και έπλεκαν τα σχέδια. Τα πουλόβερ που έπλεκαν οι γιαγιάδες και οι θείες και τσιμπούσαν. Τα κοτσιδάκια με ασορτί τσιμπιδάκια και τις αλογοουρές με τις σατέν κορδέλες,λευκές,ροζ.Τα λευκά παιδικά εσώρουχα και το φυλαχτό της γιαγιάς στο φανελάκι. Πορτοκαλάδα με ανθρακικό. Ζαχαρούχο γάλα-το μισούσα.
Κομπόστα ροδάκινο...Τρεις γυναίκες στην ομίχλη.
Μαμά, τι σκέφτεσαι τα βράδια που δεν μπορείς να κοιμηθείς;