Απομεσήμερο...καφές στην Κηφισιά..κάθομαι στα ριγέ μπλε-λευκά μαξιλαράκια,έξω..
Είναι και το φόρεμά μου μπλε λευκό,αλλά από την αμερικάνικη αγορά,πουά,αμπίρ...θα ταίριαζαν μακριά σκουλαρίκια,αλλά ξέχασα να φορέσω κοσμήματα..ως συνήθως...
Η Γ. με μεγάλα καφέ γυαλιά ηλίου.Στην πλάτη της έχει τατουάζ δυο μεγάλα φτερά αγγέλου.Τα αγγίζω.Φτερούγισαν;Θα χτυπήσω άλλο ένα στην Καλιφόρνια μας λέει.Στο πόδι,κάτι σαν αναρριχόμενο κισσό..
Το δικό μου μου το έκλεψαν της λέω..το είδα αλλού..έτσι,δεν το έκανα καθόλου..
Ο κόσμος χωρίζεται σε εμάς και αυτούς λέει παιχνιδιάρικα.Σε εμάς και τις γκόμενες που έχουν πεταλουδίτσες,δελφινάκια,τριαντάφυλλα..Γελάω κι εγώ-είναι κολλητικό το γέλιο της.
Η Θ. η μικρή μας μόλις έχει γυρίσει από τη θάλασσα, γαλάζιο φόρεμα με τιράντες,τα μαλλιά της κάνουν αυτές τις μπούκλες του αρμυρού νερού.
Μας λέει για τον Ειρηνικό η Γ.Πως τρώει γρανίτα παγωμένο χυμό καρύδας και γράφει στο Coffee Bean and Tea Leaf..δε ζηλεύω,ή μήπως ζηλεύω λίγο;Όχι..Σκέφτομαι πως εγώ θέλω να δω τον Ατλαντικό από την Κορνουάλη.Σκέφτομαι και ποιον θα ήθελα να έχω παρέα μου-αποφασίζω-κανέναν.
Έλα ρε συ στην Καλιφόρνια-με σκουντάει.Θα έχεις πολύ επιτυχία στους άνδρες εκεί,ψοφάνε για ευρωπαϊκά πρόσωπα..Ναι ναι λέω γιατί εδώ,που χαϊρι και προκοπή,προσθέτω παραπονιάρικα.Βρε αϊ σιχτίρ μου απαντάει.
Γελάει και η Θ.
Βλέπω ξανά στο μυαλό μου τη Marylin πιτσιρίκα,τη Marylin πιτσιρίκα να ποζάρει στο φακό του Andre de Diennes.Μου κουνάει το χέρι από τα σύννεφα.Ποζάρει και εκείνη στον Ατλαντικό...
Δεν μου πάει το κόκκινο κραγιόν της.
Στην Κορνουάλη τώρα θα έχουν αρχίσει να πουλάνε rock.Ένα γλυκό με γεύση μέντας,σκληρό.
Το βράδυ θα φορούσα πουλόβερ Σέτλαντ και θα διάβαζα ποίηση της Wendy Cope και της Christina Rossetti.
Και έρχεται η πνιγηρή Δευτέρα-δεν δουλεύω,με το λευκό μεσοφόρι πάνω σε έναν υπολογιστή.
Ακούω Τσιτσάνη...και μου έρχονται στο μυαλό οι στίχοι "για χατίρι σου ξημερώνει,βγαίνει η πούλια βγαίνει ο αυγερινός..
Βάζω λίγο λάδι μανόλιας στην πλάτη μου..γεύση οδοντόκρεμα κανέλας στην κορφή της γλώσσας μου..