πόσα χρόνια αντί για τραίνα εμείς ταξιδεύουμε με μπουκάλια, αντί για εισητήρια παρακαλάμε στα ταμεία για κομμάτια από γυαλί γεμάτα ελιξίρια.
Μαγικά φίλτρα διάφανα και αλκοολούχα που φεύγουν σαν τα φιλιά σου και τη δική σου μυρωδιά πάνω στο δέρμα μου, η Βενετία με τον Άσενμπαχ και τις φράουλες και το ζευγάρι που πενθεί το κορίτσι του σε άρωμα από δαμάσκηνα βερύκοκα κανέλα, η Ρώμη με μέντα του Απόλλωνα στα χέρια και περγαμόντο και λεμόνι Ρωμαία αρχόντισσα καθαρή με καστανά μάτια
στο Παρίσι στη Rive Gauche παίζουμε το ρόλο της Juliette Greco ερωτευόμαστε ξανά τον Μοντάν μνημονεύουμε κάθε φορά τη μητέρα μας στη Madame Rochas και το νο 5 σε καθρέφτες
Je reviens και εκδικήσεις μπαίνουμε σε πίνακες του Βαν Γκογκ με τη Μπλε Ώρα, τρομάζουμε με τη Mitsouko σε χάρτινο δέρμα της Μαντάμ Μπατερφλάυ, οι υποσχέσεις σου κράτησαν λιγότερο από τα αρώματά μου, στα βότσαλα γεμίζουμε σύριγγες με άρωμα ταχυδρομούμε προσωπικότητες ακόμα κι όταν δεν έχουμε χρήματα στο μυαλό μας σέρνουμε βαριά Οργάντζα.
Στα παιδικά μας πανηγύρια με το μαλλί της γριας και τη βανίλια, σε σαφάρι με ελέφαντες εξημερωμένες τίγρεις, πίνουμε το νερό των θαυμάτων
Shalimar και τα νιάτα μας άδεια από το περιεχόμενο αλλά ακόμα ευωδιαστά Αmarige και ερωτευόμαστε για πρώτη φορά
τα δικά μας λουλούδια δε μαραίνονται μαζεύονται στα εργαστήρια εξαυλώνονται και ξαναζούν
ποιος είπε πως το άρωμα τελικά δεν είναι η ίδια η αθανασία
No comments:
Post a Comment