Λύκε λύκε μου καλέ μου,λύκε λύκε είσαι εκεί;
Είναι η άγρια πλευρά σου που με συγκινεί...
Γιαπωνέζικο κιμονό από μετάξι και μαλλί.Χημική μυρωδιά λεμονιού από υγρό πιάτων.Με ξεκουράζει να πλένω πιάτα.Και να τακτοποιώ τα συρτάρια μου.Όταν πρωτοπήγα να φοιτήσω στην Αγγλία και δεν είχα κάνει ακόμα φίλους τα έβγαζα όλα από τα συρτάρια και τα ξανάφτιαχνα.Πουλόβερ,νυχτικά,εσώρουχα,παυσίπονα.Καμιά φορά πήγαινα και στα πλυντήρια και καθόμουν μόνη.Μετά ανακάλυψα την Oxfam.Φιλανθρωπικά καταστήματα με ρούχα και βιβλία και δίσκους και μικροπράγματα.Ακόμα και όταν είχα κάνει φίλους,εκεί πήγαινα όταν μου άρεσε να ήμουν μόνη.Αναρωτιόμουν τι ανήκε στους νεκρούς.
Μέσα μου βαθιές αναπνοές,του Κολόμβου ξύπνησαν οι ναύτες
όλες τις ρουκέτες τώρα καύτες και μαρκόνι στείλε το ΣΟΣ.
Μου αρέσουν τα πλυντήρια.Τα ρούχα που βγαίνουν ξανά καθαρά.Από μικρή χάζευα τις μπουγάδες.Ακόμα δηλαδή.Είναι πανέμορφες.
Στη Βενετία το πιο όμορφο θέαμα δεν είναι η Πιάτσα Σαν Μάρκο ή το Παλάτι των Δόγηδων ή έστω το μπαρ που σύχναζε ο Χέμινγουει.Είναι οι απλωμένες μπουγάδες πάνω από τα κανάλια.
Το καλύτερο μαλακτικό για τα ρούχα είναι ξύδι μαλτ διαλυμένο σε νερό με μερικές σταγόνες αιθέριο έλαιο της δικής σας προτίμησης..
Το καλύτερο εργαλείο για ξεσκόνισμα είναι το κλασικό φτερό με φτερά στρουθοκαμήλου.
(Αλλά που να βρεις τον Ανδρέα τη φτερού τώρα..)
Η σκόνη είναι 90% νεκρά κύτταρα.Ανθρώπινα.
Κλειδωμένα είναι τ' αρνάκια,ζαχαρένιο το μαντρί...