Να παίζει το ραδιόφωνο τραγούδια για το τίποτα γραμμένα..τακτοποιώ τα μπουκάλια με τα αρώματα.Heure bleu σπάνια,Amarige όταν πήγαινα πανεπιστήμιο,Angel το βράδυ, Yoυth Dew δεν μου πάει αλλά μου θυμίζει πολλά,Coco μου θυμίζει Σαλονίκη,Οrganza Indecence έχει καταργηθεί άρα με μέτρο,Αgent Provocateur από το Βερολίνο ,ναι είναι σέξυ αλλά κάτι δε μου πάει καλά,Τresor ταιριάζει με μάλλινα κασκώλ και γάντια.Μαύρο eyeliner Angelheart,κραγιόν Dolce Vita,Tangier,Times Square και Gipsy,τα μπεζ με χλωμαίνουν,τα σκούρα με αγριεύουν,τα Chanel rouge noir χείλη με κάνουν βαμπίρ,τα ροζ με κάνουν φτηνιάρα γαμώτο,τι νόημα έχει αφού στο τέλος της βραδιάς είμαι μουτζουρωμένη και με χείλη σκασμένα,sepia ink,espresso ink,black plum ink eyeliner,κραγιόν με ονόματα κιρ ρουαγιάλ και καμένη ζάχαρη,υπόσχονται τα μπουκάλια,πόσο καιρό έχω να βάλω άσπρο πουκάμισο,κάποτε τα φορούσα,κάποτε έβαζα και κοσμήματα και δικτυωτά καλσόν,κάποτε μπορεί και να με αγαπούσες έστω και για μια στιγμή και να μύριζες τα σεντόνια μου,το ραδιόφωνο παίζει Ενρίκο Καρούζο,δεν θα τον ακούσουμε μαζί,ποτέ δεν θα ακούσουμε μαζί μουσική,δε θα σου πω πως ζαλίζομαι,ζαλίζομαι,δεν θα δούμε το σινεμά ο παράδεισος,κάποτε διάβαζα πολύ,μου αρέσουν τα ταξίδια με το τραίνο όταν βρέχει,που αγόρασα καινούρια καπαρντίνα και μια βροχή δεν έβρεξε ο Θεός.