Θέατρο Χυτήριο.Γυναίκα από παλιά του Ρόναλντ Σίμελφένιχ.(Έγραφε πως είναι ένας από τους γνωστότερους Γερμανούς θεατρικούς συγγραφείς.Δεν τον ήξερα.)
Ένα ζευγάρι γύρω στα σαράντα ετοιμάζεται να φύγει για "μακριά".Τελευταία στιγμή εμφανίζεται μια παλιά ερωμένη του συζύγου,η Ρόμυ.Της είχε πει πως θα την αγαπά για πάντα.Ήρθε να διεκδικήσει αυτό που πιστεύει πως δικαιωματικά της ανήκει.Ο δεκαεννιάχρονος γιος του ζευγαριού ζει και εκείνος το δικό του έρωτα.
Αν διαβάζει κάποιος του θεάτρου(που πολύ αμφιβάλλω).
Κυρίες και κύριοι,διάλειμμα μεταξύ πρώτης και δεύτερης πράξης.Κάτι ξέρανε αυτοί που το έκαναν έτσι τόσα χρόνια.
'Οσο για το έργο...καλή παράσταση,καλή μουσική(του Πλάτωνα Ανδριτσάκη).Κουραστικά τα συνεχή πισωγυρίσματα στο χρόνο.Καλοί συντελεστές της παράστασης,πολύ πετυχημένη η ερωτική σκηνή μεταξύ Ρόμυ και Αντυ.(Η διαρκής πάλη των δύο φίλων.Η ερωτική πράξη σαν πάλη για κυριαρχία).

Καθαρά Δευτέρα.μακάρι να βρέξει.Θέλω να είναι χειμώνας και να νυχτώνει νωρίς.
Λίγο τσαι,λίγη δουλειά.

Τα θαλασσινά έχουν κάτι το απροσδιόριστα φαλλικό.

Στο χωριό της μάνας μου το γρασίδι έχει την πιο όμορφη μυρωδιά.Και κρύο γάργαρο νερό τρέχει από τις βρύσες...