Σήμερα δυο στίχοι μου έχουν καρφωθεί στο μυαλό.Ο γνωστός του Σεφέρη"όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει"(εγώ προσωπικά νιώθω ότι μου τρώει τις σάρκες σαν τον χιτώνα που έφαγε τον Ηρακλη.Ναι,ο Νέστος,ο κένταυρος,κλπ)και το γνωστό προφητικό του Ρασούλη "χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά".