Tuesday, November 14, 2006

Cinderella,thou shall go to the ball!

Δεν μου άρεσε η Σταχτοπούτα.Μου άρεσε η Χιονάτη γιατί την έβρισκα πανέμορφη με τα κατάμαυρα μαλλιά,το κατακόκκινο στόμα και το δέρμα σαν ριζόχαρτο,λευκό,διάφανο.
Πιο πολύ μου άρεσε η Μικρή Γοργόνα που ζούσε στο βυθό,κολυμπούσε πάντα με χάρη προς την επιφάνεια και ήταν τόσο αξιαγάπητη και ζαβολιάρα και ο μπαμπάς της τη λάτρευε.Και μιλούσε και στα ψαράκια,και έκανε και του κεφαλιού της.
Και ο Γκαρής ο γαιδαράκος που είμαι εγώ σε καρτούν.Γκρινιάρα, και απαισιόδοξη αλλά πάντα στο τέλος χαρωπή-και ευτυχισμένη.
Πλένω τα πινέλα του μακιγιάζ και έχω πάλι τα παράθυρα ορθάνοιχτα.Βράζει το νερό για το τσάι που θα σερβίρω στα πορσελάνινα φλυτζάνια με κύβους μαύρης ζάχαρης.Το ακούω νκοχλάζει.Δεν έχω ξύλα για να ανάψω τζάκι και να κουρνιάσω φορώντας την παλιά φανελένια πυζάμα του μπαμπά μου.Έχουν κάτι τα φθαρμένα ρούχα με τη μυρωδιά των αγαπημένων...
Στην σόμπα πετρελαίου της γιαγιάς πάντα έβραζε η τσαγιέρα για να υγραίνει το χώρο και να μας φτιάχνει αφεψήματα-άλλη γεύση είχε το νερό του Παρνασσού,άλλος ο ύπνος κάτω από τα παπλώματα της προίκας της.Και έκαιγε και το καντίλι στη γωνία και φώτιζε το εικόνισμα,και δε φοβόσουν όσο και αν φυσούσε έξω και κατέβαζε παγωμένο αέρα.Ξυπνούσαμε νωρίς με τα κοκόρια,κακάο για τα παιδιά,καφές για τους μεγάλους,κακάο πάλι το βράδυ πριν τον ύπνο.Δεν έχω ξαναπιεί τόσο νόστιμο κακάο μετά-όσες βιενουά και σε όσα πολυτελή καφέ έχω δοκιμάσει στην Ευρώπη,και στην Αθήνα.
Στην αγγλική έκδοση του Vogue-90 χρόνια έκδοσης,χαζεύω ρούχα από εποχές και φαντάζομαι τη θέα,ξημερώματα και η Αθήνα να ξυπνάει,κι εγώ στη μπανιέρα ενός πολυτελούς ξενοδοχείου με ζεστό νερό να μουλιάζω το σώμα μου με τις αμαρτίες να φεύγουν όπως αδειάζει το νερό,και να εξιλεώνομαι γυμνή πίνοντας εσπρέσσο κοιτάζοντας από ψηλά με τους ατμούς ακόμα τριγύρω.
"Cinderella,thou shall go to the ball!" The fairy godmother

13 comments:

Erwtas Stomaxhs said...

από πολυτελή ξενοδοχεία δεν σκαμπάζω αλλά αυτό το κακάο της γιαγιάς μου έφτιαξε την μέρα! Φανταστική ανάμνηση!

zero said...

Με τον τροπο που γραφεις...
δημιουργεις φανταστικες εικονες.

ΥΓ: πολυ ομορφο ποστ!

ζερο.

Unknown said...

το κακάο ήταν της μαμάς μάλλον.
ούτε εγώ σκαμπάζω από πολυτελή ξενοδοχεία-απλά τα φαντάζομαι..
ζέρο-το κατά δύναμην,το κατα δύναμην.

Anonymous said...

με έστειλες πρωϊνιάτικα, μην ανησυχείς, για καλό είναι :)

Unknown said...

χε χε πάντα στη διάθεσή σας!

The Motorcycle boy said...

Ξανάρχισες να γράφεις όπως παλιά -έτσι;
Υ.Γ.:Αφήνω 5-6 θαυμαστικά που έχω εύκαιρα και φεύγω.

Unknown said...

μπράβο το φρόνιμο το αγόρι!

Bitch Girl said...

εμένα πάλι μου άρεσε το κοριτσάκι με τα σπίρτα :)

zero said...

ηρθα και το ξαναδιαβασα αλλη μια φορα.
Δεν αλλαξε τιποτα...
...ειναι πολυ ομορφο ποστ.

ΥΓ: την καλησπερα μου.

ζερο.

Pastaflora said...

τις λατρεύω τις γιαγιάδες "παλαιού τύπου"...

divine mitsakos said...

γεια σου κοριτσάκι :))

Unknown said...

δυστυχώς πασταφλώρα,μια μια φεύγουν..
γεια σου Μητσάκο!

Epsilon said...

Γλυκές αναμνήσεις, σκληρές διαπραγματεύσεις και κάθαρση.
Η Χιονάτη μεγάλωσε κι ο πρίγκηπας παίζει playstation. Άλλοι καιροί, ένα πράγμα όμως δεν αλλάζει. Το σπίτι της γιαγιάς, κι ας το έχουν γκρεμίσει.