Wednesday, September 17, 2008

τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι...


¨εχει στα μαλλιά κορδέλες στο κορμί της χίλιες βδέλλες"
πονεμένα μάτια, βρίσκω απασχολήσεις εφήμερες, κουβάδες με μαύρα νερά, lists of destruction πονεμένο στομάχι, είναι περίεργη αυτή η εποχή σου λέω, δεν ξέρεις αν φταις εσύ ή ο νοτιάς, παγωμένα νερά, σκόνη, ραθυμία,ανατριχίλες στο σώμα, φτηνά σήριαλ στην τηλεόραση, γυναίκες με κλαρωτές ρόμπες στο δρόμο, κλωτσάω ένα χαλίκι, ιδρώνω πάνω από ένα σίδερο, φοβάμαι τα βράδια, μην κοιτάς που κάνω τη γενναία, το ένα τσιγάρο μετά το άλλο, τα παιδιά κάτω στον κάμπο,τα πρόσωπα στον ύπνο με τα κοφτερά δόντια που στάζουν αίμα,εικόνες βυζαντινές τρομαχτικές, θέλω να έρθει ο δικός μου χειμώνας, να μου ζεσταίνεις τα πόδια μέσα από τις χοντρές κάλτσες και να με αγκαλιάζεις τα βροχερά πρωινά, να με παρηγορείς όταν κρυώνω, να κοιτάω τα όμορφα χέρια σου, να φιλάω την ανάσα σου.

2 comments:

Βασμουλάκης Νίκος said...

Είναι γνωστό ότι όταν κάνει κρύο, είναι καιρός για δύο..!

B612 said...

''Θέλω να έρθει ο δικός μου χειμώνας''

....


Χάνω την επαφή μου με τον γραπτό λόγο.

Οι λέξεις μου λιγοστεύουν και τις βρίσκω όλο και φτωχότερες για να περιγράψουν καταστάσεις... σε αντίθεση με τις φωτογραφίες.


...αλλά κάθε φορά που σε διαβάζω, χαμογελώ, και χαίρομαι που δεν συμβαίνει σε εσένα κάτι τέτοιο.

Επίσης χαίρομαι που με μια χούφτα λέξεις περιγράφεις ότι ακριβώς νιώθω...

Να είσαι καλά.