Thursday, October 12, 2006

Το νησί που ταξιδεύει με το φως του Αυγερινού.

Είμαι εδώ σαν να μην έφυγα ποτέ.Η μαύρη ρόμπα μου στο κρεβάτι διπλωμένη,τα ρούχα και τα καπέλα κρεμασμένα,πλυμένα και σιδερωμένα.Κάνει κρύο για να τα ξαναβάλω.Του χρόνου πάλι.
Προσκύνησα στην εκκλησία που μου έδωσαν την ευχή και με βάφτισαν,άναψα κερί,ξανάκλεισα την πόρτα.Οι πηγές του νερού τρέχουν όπως πάντα.
Η θάλασσα είναι γκρίζα.Ένα δύο τρία,πιάσε με βράχε αν μπορείς,βγαίνω,πιάσε με.
Στο δρόμο δε συνάντησα κανέναν.Τσάι στην κουζίνα.Αυλές πεντακάθαρες απ τη βροχή.
Η κόρη της Κ.έχασε το μωρό της.Έτσι απλά,έχασε το μωρό της,τρίτη αποβολή,δεν θέλω να ξανακάνω παιδί,κουράστηκα,για την εγκυμοσύνη αυτή είχα όνειρα,η καρδούλα του μόλις είχε σχηματιστεί.
Όπερα.Βέρντι.Μαζέψαμε και τις ομπρέλες.
8 μποφώρ σίγουρα.Δροσοσταλίδες στα βλέφαρα.
Βάζω το σάλι μου και βγαίνω έξω.
Δεν έφυγα ποτέ.

5 comments:

sorry_girl said...

Πότε θα έρθεις πάλι;

Anonymous said...

Πως τα περνάς αλήθεια εκεί?

Epsilon said...

Ωραία είναι να έχεις κάπου να γυρνάς και να νοιώθεις ότι δεν έφυγες ποτέ!

Unknown said...

sorry θ έρθω μάλλον Τετάρτη να προλάβω καμιά ουζοποσία.
σεξ+πυρ-όπως τα περνάει κανείς στο σπίτι του που βρίσκεται σε ένα χωριό-φάντασμα το χειμώνα...
epsilon-ναι,ωραία είναι,μια αίσθηση σταθερότητας σε έναν κόσμο που συνέχεια αλλάζει..

divine mitsakos said...

kalispera