Να βάλω τα μεταξωτά

Να ετοιμαστώ από νωρίς σαν την παρθένα στη θυσία.
Να βάλω αργά τις κάλτσες σιγά σιγά μέχρι το μηρό-προσεκτικά,να μην κάνουν πόντους -οι κυρίες μου έλεγαν,δεν έχουν πόντους στις κάλτσες ποτέ.Μεσοφόρι,εσώρουχα.
Δυο τρεις γουλιές κονιάκ να γίνει πιο εύκολο.

Καμιά φορά μου αρέσει η ψύχρα που έχει αυτή την εποχή...

τα νύχια ήδη βαμμένα.τα μαλλιά χτενισμένα,αν μπορείς να τα πεις έτσι,το υγρό αιλάινερ στη θέση του,τα φρύδια τονισμένα,το στόμα χλωμό,θέλω κονιάκ.

Πόσο θα ήθελα τώρα να ακούσω την "Τιμωρία" του Χατζιδάκη πλημμυρισμένη από άρωμα κυπαρισσιού και πεύκου...

Και ξέρω τι με περιμένει από τώρα-άκουγα το "θάλασσα και αλμυρό νερό να σε ξεχάσω δεν μπορώ" κατά τις τρεις τα ξημερώματα και ήταν ίδιο μοιρολόι-μα δεν έχω χρόνο-ανάβω τσιγάρο
βάζω άρωμα πίσω από τις γάμπες και στον ποδόγυρο..

Και έρχονται οι μορφές οι μαυροντυμένες σιγά σιγά...

Ήρεμη και ας τρέμω τρώω τους σπόρους του ροδιού δε φοβάμαι πούστηδες σκέφτομαι δε φοβάμαι και θα ορκιζόμουν πως είδα βόβο στο δικό τους βλέμμα
το τελευταίο που βλέπω είναι η λάμα του στιλέτου

α ρε μάνα...